Woelige momentjes

Het is me weer eens gelukt om 's morgens vroeger op te staan. Meestal doe ik van Louna de laatste voeding, zo rond twaalf uur 's nachts, en als zij goeie zin heeft kan het rustig half twee worden. Niet bepaald bevorderlijk voor een toch al slechte slaper, het heeft echter wel heerlijke nachtelijke momenten met ganzen, Smienten, Kraanvogels, Regenwulpen, Witgatje en Oeverloper opgeleverd, als ik na de voeding voor de deur nog even een peuk wegtrek.

Deze ochtend besluit ik eerst Fluiters te gaan zoeken in het Rozendaalse bos, mijn eerste dit jaar, en daarna een rondje Arnhemse hei te gaan struinen, op zoek naar Draaihals, Grauwe klauwier en andere spannende veren. Meerdere Fluiters laten bij Rozendaal al snel hun mooie stuiterende zang horen, en ook Grauwe vliegenvanger (nieuw 2013), vele Bonte vliegenvangers, Gekraagde roodstaarten, Boomleeuwerik en andere leuke bossoortjes zingen in m'n oor. 

Op de Arnhemse hei, een mooi gebied in handen van Defensie waar wandelen wordt toegestaan, parkeer ik de fiets ergens plat onder een vliegden om 'm zo te verstoppen, en kris kras begin ik door het veld te struinen. Hierbij wel in het oog houdend dat nét die wat openere stukjes worden meegepakt waar eventueel een Draaihals of zo kan zitten. En boompjes altijd snel rondom bekeken kunnen worden, mocht een nog onbekende vogel er in schieten en via de achterkant besluiten weg te vliegen. Vanuit een dennenbos klinkt  ingetogen het 'tsjakken' van een Kramsvogel. Gekke plek, misschien broedvogel? De vogel zit in een top van een den en vliegt vlak er na richting een groot door Wilde zwijnen omgewoeld veld. 

De struintocht krijgt een behoorlijk weird tintje als het ontbijt zich meld en thuis het toiletarium nog niet was bezocht. In de rand van een dennenbos worden dan ook relaxed de pijnboompitjes van gisteravond geretourneerd, ondertussen met zicht op het vrije veld alvast kijkend waar wat beweegt. Het is leeg. En wandel hierna door, met een bocht eerst rechtsom en daarna met een bocht naar links, een zandpad op, waar ik een drietal 'tsjokkers' opstoot: Beflijsters! Rustig ga ik onder een den zitten, waar ineens ook een/de Kramsvogel zich boven mij in een berk laat zien. 

Vanuit de bomen keren ondertussen ook de, vaak schuwe, Beflijsters weer het omgewoelde veld op. Tijgerend over het zandpad kruip ik door de diepere bandensporen richting een klein dennetje aan de rand van het veld, van waarachter de vogels rustig te bekijken zouden zijn. Het zijn minimaal twee mannetjes en een vrouwtje, maar heb het gevoel dat er misschien meer zitten. Het woelige terrein, en omdat ik plat lig, zorgen er voor dat niet alles goed is te overzien. Terwijl ik zo langs het pad lig, zie ik ineens tot mijn grote verbazing dat op de plek waar ik nét de pijnboompitjes had geplant, een soldaat druk bezig is met roodwit lint alles af te zetten. Een jeep komt aangereden en nóg drie soldaatjes komen er bij, waarbij er een met een kijker de omgeving bekijkt. Ik zou toch niet net een of andere zandhaas z'n mangat hebben volgegooid...? Heb ik ergens dan zo overheen gekeken, waar komen die lui ineens vandaan? Zit 't hele terrein vol met die camouflageknakkers? Het stelde niks voor joh, ik heb geen bom van kunstmest geplaatst of zo...

Ik druk me, nu enigszins ongemakkelijk en met het gevoel van alle kanten te worden bekeken, nog platter tegen de grond aan de rand van het pad, in de hoop dat er niet zo dadelijk een of andere jeep met hoge snelheid langs komt  racen, wat ik ze hier wel eerder heb zien doen. En geniet van de Beflijsters die, dan weer waakzaam op een bultje rondkijkend, dan weer rondpikkend, steeds meer op mij af komen. Dan weer in vol ornaat, dan weer verstopt in het gewoelde veld. Het is wel een prachtkans om eindelijk eens goed deze vaak schuwe lijsters rustig te bekijken. Het leger gaat verder, blijkbaar is er een of andere oefening op komst, er worden nog meer plekken in het gebied met lint afgezet. Zelf laat ik het gebied daarom voor wat het is, en fiets naar het Dal van Deelen, waar m'n eerste Tuinfluiter voor het jaar zingt. Voor de rest is het rustig, en omdat m'n energie begint op te raken pedaal ik weer op huis aan