2 november 2013: een zaterdag dagdromen. gebeurd dit echt?

Het lag in m'n bedoeling gisteren al richting Zeeland af te reizen. Helaas, en in dit geval, gelukkig, bleek er geen vervoer. Met Ronald afgesproken vandaag te gaan. Jorick van de Westeringh zou eerst ook meegaan, hij moet alleen 's middags al weer terug zijn voor de wedstrijd van z'n cluppie. Dat geeft zo'n tocht wel een tijdsdruk. 'Gelukkig' blijken Herrald Damen en Chris Klaassen ook vandaag te gaan. Herrald moet ook bijtijds terug zijn, Jorick gaat reist daarom met hen mee. Ronald en ik zoeken nog naar nieuwe medereizigers, vanwege de korte termijn en de moeite die het kost routes te gaan verleggen besluiten we met z'n tweeën te gaan.

Om zeven uur start Ronald de auto en rijden we het langste stuk in de route, Arnhem - Westkapelle. Twee en halve uur om wakker te worden en bij te kletsen. Het regent de hele weg. Zou het nog opklaren vandaag?

Tegen half tien komen we aan op de Zeedijk bij Westkapelle. Pim Wolf ontdekte hier op 31 oktober een fraaie man Woestijntapuit die uit zee kwam gevlogen. Deze nieuwe soort voor Ronald hing er nog steeds rond, reden voor bezoek. Herrald, Chris en Jorick waren er al en hadden de vogel al in beeld. We konden zo aanschuiven. Herrald laat terloops weten dat er een mogelijke Provençaalse Grasmus is gemeld bij het opslagterrein Erika, slechts een paar kilometer verder!

Een van de fraaiere Woestijntapuiten die ik mocht zien. foto Jorick van de Westeringh

Ronald en de rest maken foto's van de Woestijntapuit, ik weer foto's van hun. Een poging ook foto's van de tapuit te maken gaan de mist in. Waarschijnlijk omdat ik tussendoor zoek naar meer informatie over de grasmus. We zijn er hooguit vijf minuten of daar komt de piep van Dutch Bird Alert al: het is er zeker één!! Hij is gevonden door Pieter Beeke en de achtste voor Nederland! We gaan met de neus in de boter!

Het is even goochelen waar we precies moeten zijn (en het is hemelsbreed maar 800m!). Eerlijkheidshalve moet ik bekennen nog nooit bewust in dit deel van Westkapelle te zijn geweest. We kneuren dan ook zoveel mogelijk rechtsafslaand door de kleine straatjes in Westkapelle en volgen een auto met DBA-sticker. Dat moet wel goed gaan. We parkeren de auto in de berm, waar we al snel verzocht worden 'm verderop te zetten ivm boetes. Snel ren ik het duin op, richting de groep in de verte. Bij aankomst staan er al een twintigtal mensen te staren naar een duintop met helmgras en een klein vlierstruikje. Daar zit ie in. Het wachten is begonnen. 

En wachten. Daar gaat ie! Als een soort stookolieslachtoffer-Staartmees dwarrelt een donker langstaartig zangertje vanuit het helmgras naar z'n stakige vliertje  

 

De grasmus vloog naar een haag aan de zeereep. Enkele slimmerds lopen over het strand en kunnen de vogel zo aardig bekijken. Al snel vliegt hij weer terug naar z'n favoriete duintop

Soms troffen oude bekenden elkaar, zoals Ronald die Floor Arts weer eens ontmoette. Voor het laatst hadden ze elkaar gezien toen ze beiden nog rond Nijmegen/Boxmeer actief waren

Af en toe vloog de grasmus naar een ander deel van de duintop 

Om even later weer terug naar z'n favoriet te speren. Dus iedereen weer terug

 Langzaam werd het drukker

En drukker

En als de Provençaalse Grasmus zich laat zien is het proppen: het duin is wel breed, het zicht op de vlier echter beperkt! Steeds meer mensen komen binnen. Ronald is al naar de auto, zelf wil ik een nieuwe soort altijd graag goed zien en blijf dan ook voor een beter beeld voor in m'n geheugen. Uiteindelijk krijg ik 'm leuk te zien in de vlier. Niet vrij zittend, maar ik ben zeker tevreden! 

Uiteindelijk is het tijd voor ons om door te gaan. Nog een keer naar de Woestijntapuit kijken, nu wat langer, dan de Grote Piepers proberen in het Vroon proberen en dan richting de Grauwe Franjepoot in polder De Tille bij Oude-Tonge. De melding van een Vale Gierzwaluw op Neeltje Jans laten we vanwege de onduidelijkheid nog schieten.

Zelf een paar keer in de struiken gezien. Later verschenen mooie foto's.  foto F & S Martens (waarneming.nl)

De Woestijntapuit werd een gevalletje bliksembezoek. Na een tijd zoeken vonden we de vogel weer. En net zo snel was hij weer pleitte. Ook de dagen er na! We gaan door

De Grote piepers in het Noordervroon dan proberen. Tussen bank en water zouden ze zitten. We staan er net of de berichten van Herrald en Jorick komen binnen: het is écht een Vale Gierzwaluw en hij vliegt nu boven onze hoofden op Neeltjes Jans!!! Snotsnotsnotverju!

Snel terug de auto in en kilometers maken naar Neeltje Jans. Dit gaat een leuke dag worden. Ronald kan nog lachen. Tot er hindernissen kwamen als toeristische oudjes, 80km-wegen en andere obstakels waar op een moment als deze druk om te maken is. Vlak voor Neeltje Jans krijgen we te horen dat de zwaluw het binnenland in verdwenen zou zijn. Het laatste wat je wil hebben. Nu zakt ook bij mij de moed even. De gierzwaluw is gevonden door Ies Goedbloed en Remco Hofland. Dit najaar is er een influxje in Nederland (en West-Europa): Er werden er liefst vijf gevonden! Tot 2013 is er slechts één aanvaard geval voor Nederland! (bron Dutchavifauna.nl)

We wachten midden op de sluis op wat komen gaat. Zoals vaker is gebleken maken Vale Gierzwaluwen soms een ronde en keren dan terug. De spanning is lekker te snijden. Iedereen speurt naar dat halve maantje ergens in de grauwe lucht

Het is PieterGeert Gelderblom die de zwaluw dan weer ziet. Hij vliegt aan de noordkant pal boven de sluis, en komt recht op ons af!. Langzaam komt de vogel meer en meer op ons af, draait het water op, vervolgens weer terug en vliegt dan rustig zwenkend recht over onze hoofden heen!

Wat een onvoorstelbare show! Als je een Vale Gierzwaluw ziet, dan is het fijn deze zeker van een gewone Gierzwaluw te kunnen onderscheiden. Nou, dat is gelukt!! Alleen de vlucht is al opmerkelijk anders. 

De Vale Gierzwaluw gaf een spetterende show boven onze hoofden! foto Alex Bos

Iedereen gaat uit z'n dak als de Vale Gierzwaluw recht over ons heen vliegt. Dit is niet te geloven!! Van mensen die een Vale Gierzwaluw onlangs op Vlieland of bij Enkhuizen zagen juichen dat dit wel de mooiste is. Minutenlang laat de vogel zich zeer goed zien. Foto's worden later met een grote glimlach bekeken. 

En natuurlijk moeten de foto's van de fotografen onderling worden beoordeeld

Iedereen vertrekt. Ronald en ik gaan voor de volgende soort, de Grauwe Franjepoot bij Oude-Tonge, een nieuwe soort voor Ronald

Het is een totaal onverwachte locatie voor een Grauwe Franjepoot, een plasje met riet erlangs aan de Bommelsedijk in een uithoek bij het gehucht Zuid Zijde. In eerste instantie is er geen franjepoot te vinden, Ronald wordt behoorlijk nerveus: zou het dan toch een schaamsoortje blijven voor hem? Ik blijf rustig: de vogel is zo groot, lees klein, dat hij nog makkelijk ergens kan zitten

Weer een nieuwe soort voor Ronald. de Grauwe Franjepoot.   foto Remco

Ronald heeft het formaat inderdaad verkeerd ingeschat. Ik vind de franjepoot weer, druk tollend foeragerend tegen een rietkraag. Ronald is verbaast over het formaat en gaat van mineur naar majeur, wederom +1 voor Ronald!

Ook Maartje en Pieter Doorn, met Toy Janssen op pad, komen we voor de zoveelste keer tegen. Maartje en Pieter werken hard aan het Nederlandse jaarrecord, die zover het er uit ziet, ook binnen is. In dit geval werd de maandlijst bijgewerkt: de franjepoot mag niet ontbreken. Ronald en ik gaan voor het finalespektakel. Voor mij dan: de Izabeltapuit op de Maasvlakte zou nieuw zijn

Onderweg rijden we door regenbuien, op de Maasvlakte breekt aan het eind van de vlakte de zon weer door. Gaat het zo mooi allemaal in elkaar vallen vandaag?

Terwijl de regenboog de regenbui wegdrukt en de zon doorbreekt zie ik in de verte een groep vogelaars bij elkaar staan. Nu trek ik een sprintje. Vooral omdat een nieuwe bui zich aan lijkt te kondigen

Een paar minuten later krijg ik de Izabeltapuit in beeld, als deze samen met een gewone Tapuit op asfalt voor ons foerageert. Weer een nieuwe soort, de derde vandaag! 
De Izabeltapuit is al op 25 oktober door Dick Groenendijk samen met Tim Termaat gevonden en bivakkeert dus al een behoorlijke tijd op dit stuk dijk! Indien aanvaard is dit 'pas' de 7e voor Nederland (bron Dutchavifauna.nl)

De Izabeltapuit laat zich mooi bekijken en daarna fotograferen

De Izabeltapuit, de derde nieuwe soort voor mij vandaag!

Naast twee Kuifaalscholvers, een Sneeuwgors, Tapuit en Oeverpiepers ter plaatse vliegen boven zee Drieteenmeeuwen en een Jan-van-gent. Ronald ontdekt tijdens een scan over zee een juveniele Vorkstaartmeeuw. Deze prachtmeeuw laat zich kort maar goed zien. Helaas verdwijnt hij snel weer uit beeld

Als de schemer langzaam aanrolt is het voor ons mooi geweest. We zouden nog even naar de Arendbuizerd kunnen kijken. Maar we zijn voldaan

Als ik hier naar kijk denk ik

'wat een dijk van een verhaal vandaag'

Op een schappelijke tijd in de avond rijden we Arnhem weer in. Een lange weg maar we zijn helemaal bijgetankt. Nu de auto nog 

Iedereen die ik vandaag heb gezien, gesproken, alle soorten waar we zo tegen aan liepen: een dag om nooit meer te vergeten. Crazy Saturday!

Zoeken naar Grote Kruisbekken in het Deelerwoud

Vanochtend met Ronald Stolk en Jorick van de Westeringh weer eens de Grote Heide in het Deelerwoud ten noorden van Arnhem bezocht. Nu de invasie van de Grote Kruisbekken op diverse locaties in Nederland al exemplaren heeft opgeleverd wordt het ook tijd dat ze bij Arnhem eens gevonden worden. Na aankomst lopen we eerst van oost naar west de prachtige Kleine Heide af. Hij lijkt zo leeg. Toch zitten er her en der Graspiepers, evenals enkele Veldleeuweriken en Rietgorzen. Een Raaf roept in de verte

Aan de noordoostkant van de Kleine Heide zijn enkele afgeplagde stukken, mooie plekjes voor leeuweriken of gorzen. Helaas zijn ze nu leeg.

Bij de Grote Heide staat een bankje waar we een tijd luisteren en kijken wat er zoal rondvliegt. Het is aardig stil, als dan toch ineens het gekliep van Kruisbekken is te horen. Een klein groepje vliegt langs ons, zo te horen gewone. Bij deze ene groep blijft het ook.

een panoramafoto van een bijzonder mooi pauzeplekje

Terug in het bos lopen we tegen een enorme groep herten aan, zo te zien allemaal Edelherten. In hetzelfde perceel een stukje verder vliegen twee barmsijzen over. We lopen er achter aan en hoewel we ze weer vinden in de top van een boom zijn ze te snel om er een naam Grote of Kleine Barmsijs aan te kunnen plakken. 

De leuke en flinke struintocht levert verder, hoe opvallend, niet veel bijzonders op. Via whatsapp krijgen we het bericht van Robert Keizer dat hij op de Hoge Veluwe wél een groepje Grote Kruisbekken heeft.

De lucht is inmiddels open getrokken, een mooie blauwe hemel met verspreid witte wolken hangt boven ons als we weer een korte pauze nemen en daarna op huis aan gaan. Die Grote Kruisbekken komen nog wel! 

Zilverplevier in de Loowaard, stiekum nog een nieuw Gelders jaarsoortje

Vorig jaar zou ik vanwege m'n 'Big Year' al lang op de fiets hebben gezeten. De ontdekking van een Zilverplevier door Chris Klaassen in de ochtend van 8 oktober in de Loowaard bij Westervoort gaat nu met een lichte kriebel voorbij. Ronald Stolk gaat diezelfde middag er al heen, het zou een nieuwe soort in het werkgebied van de vwg Arnhem, tegen vijf uur kan hij met de plevier slapende 't streepje zetten. Ook de volgende dag, 9 oktober, is de adult winterkleed de gehele dag bij het plasje aanwezig waardoor het wel weer iets harder kriebelde. Zo vaak blijven ze niet langer hangen. Met het uitblijven van waarnemingen vanochtend nam ik aan dat hij nu wel weg zou zijn. Wanneer Dick van Dorp via de Arnhemse Alert-whatsapp een mogelijke Bladkoning aan de Middellaan in Velp doorgeeft bedenk ik wat te doen. Dit jaar vind een stevige invasie plaats in Nederland, die zich tot heden echter vooral langs de kust afspeelt. Nu duiken eindelijk ook de eerste gevallen in het binnenland op. Om één uur moet ik m'n dochter ophalen, en ik denk er over om dan of in Velp te gaan zoeken of te gaan struinen in Arnhem-Noord. Helaas wordt de Bladkoning door anderen niet teruggevonden. Later blijkt Dick wel zeker van zijn waarneming, jammer was alleen dat de vogel al verder was dan toen werd doorgegeven. Het weer is ook niet zo denderend voor een baby om lekker buiten te zijn, waarop ik lekker thuis blijf. Vanmiddag verschijnt om half drie dan al weer een Bladkoning over de whatsapp, nu door Matthias Koster bij de Loowaard. Hij hoorde de roep vier keer in een tuin vanuit een groep mezen, vink en tjiftjaf die zich langzaam richting Westervoort leek te verplaatsen. Helaas liet de vogel zich niet zien en ook niet meer horen. Ook nu was direct reageren vanwege Louna niet goed mogelijk, echt balen doe ik niet. Je raakt er gewend aan! Daarnaast teer ik nog altijd op de herinnering aan m'n zelf gevonden 'Blako' vorig jaar oktober in Arnhem, na telkens weer parken en wijken afgestruint te hebben.

Toch kijk ik op waarneming.nl waar de vogel eventueel uit zou kunnen komen en of er een plek is waar hij door een landschappelijke barrière zou kunnen blijven hangen. Dat blijkt ons 'bergfluiter'-bosje te zijn (door onze ontdekking van een Bergfluiter hier). Hierdoor zie ik dat Matthias de Zilverplevier toch weer had vandaag, om half drie opvliegend. Matthias vraag ik dan ook of deze nog ter plaatse is en met een bericht aan Ronald kijk ik of er misschien een poging in zit. Zelf heb ik geen auto, de tochtjes met Ronald werden leuker nadat een autozitje was aangeschaft en Louna gewoon mee kon. Matthias laat weten dat de plevier is verdwenen richting Huissen, om tegen drie uur te laten weten dat Vincent de Boer 'm weer heeft zien vliegen. Ronald reageert dat hij eind van de middag wel de twee plassen (Pleij en Loowaard) wil gaan bezoeken, maar niet persé de Bladkoning hoeft te zoeken. Ook goed, Louna kan mee, en we spreken af te gaan als Louna haar middagslaap heeft gehad, zo rond kwart voor vijf. De kleine wil alleen niet aan haar dutje beginnen, zodat ze om half vijf op de achterbank in de gordels wordt gezet. En natuurlijk gelijk in slaap valt zodra we rijden. Eerst bezoeken we de Loowaard, zodat we in de schemer rustig de tijd hebben de slaapplaats bij de Hondsbroekse Pleij te checken op binnenkomende slapers. 

Al gelijk de eerste vogel die ook nog eens direct in beeld komt wanneer ik m'n telescoop op de Loowaardplas heb gericht, is een slapende Zilverplevier! Toch stiekum weer een Gelders jaarsoortje weten binnen te halen! (#208) Het is ook zowat de enige vogel aan de plas. Niet veel later haalt hij z'n kop uit de veren en laat zich leuk bekijken. Toevallig komt ook Mathias net aan fietsen, hij heeft er net een rondje Rijnstrangen op zitten. We kletsen een tijd en bespreken ook zijn waarneming van de Bladkoning. Er wordt wel eens vergist met de roep van algemenere zangers, of zoals zelf vanmiddag nog ervaren, met de roep van de Zwarte Mees. 

We hebben het onder andere daarover, waarna hij verder naar Arnhem trapt, de wolken in de verte lijken een zeer hoge luchtvochtigheid aan te kondigen. Aangezien de soort nieuw is voor Matthias, en hij helaas geen geluidsopname heeft kunnen maken, of de vogel heeft gezien, besluit hij later de waarneming als onzeker in te voeren. Tussendoor loop ik snel op en neer naar de plas om een iets betere foto van de Zilverplevier te kunnen maken, Ronald checkt de bosjes binnendijks. Op een Roodborsttapuit en wat Kieviten na is hier eigenlijk ook niet veel meer te zien waarna we naar de Pleij rijden. Ook hier is niet zo heel veel te zien en als Louna het een beetje gehad lijkt te hebben brengt Ronald ons weer naar huis. Een korte maar gezellige actie. Door de Zilverplevier sta ik tijdelijk weer gelijk met Ronald in de jaarlijst voor Arnhem. De volgende ochtend is de Zilverplevier alleen om half tien nog gezien.

Rosse Grutto's in de Hondsbroekse Pleij bij Westervoort

Uit interesse probeer ik vaak soorten, of soortgroepen, die niet zo algemeen zijn in het binnenland te volgen en te kijken of er opmerkelijke ontwikkelingen zijn. Mijn werk als admin bij Waarneming.nl biedt me daarvoor goede mogelijkheden, waarnemingen komen soms letterlijk één voor één voorbij en nader bekeken tijdens het accorderen ('keuren') er van. Daarnaast zorgen ook social media, zoals whatsapp en facebook, voor een snelle betrekking op regionaal niveau bij opvallende ontwikkelingen. Mijn aandacht richt zich vooral op Overijssel, Gelderland, Noord-Brabant en Limburg. Enerzijds omdat ik er een emotionele binding mee heb, anderzijds door de noord-zuid-route. 

Één zo'n soortgroep zijn de stelt- en strandlopers die voornamelijk langs de kust voorkomen. Zo worden al een tijd in het rivierengebied van Gelderland en Overijssel Rosse Grutto's gemeld. Niet opmerkelijk qua aantallen, iets meer dan normaal lijkt, mij vallen vooral de schijnbaar lang pleisterende vogels op. Rond de Teugse Kolk en Veenoordkolk bij Deventer (Ov) wordt tussen 12 en 21 mei regelmatig een adult zomerkleed gezien. En dan 22 mei ineens aan de Yeperenplas bij Wilp. Recht tegenover de beide Kolken in Gelderland. Daarna houdt dit enige mei-geval voor beide provincies. Precies op 1 september wordt er weer een waargenomen bij Voorst, Gelderland, waarna in de Ooijpolder en de Liendense Waard voor korte en langere tijd pleisteraars zitten. Voor m'n gevoel is het een kwestie van tijd, dan zal ook het werkgebied van de vwg Arnhem worden aangedaan 

Pas eind september, in de avond van 29e worden ze 'eindelijk' dan ook bij Arnhem gemeld. Dick van Dorp treft rond zonsondergang twee vogels op een Wulpen-slaapplaats in de Hondsbroekse Pleij bij Westervoort. Die blijven natuurlijk gewoon slapen daar, grote kans dat ze morgenochtend ook zijn te zien. Mits je er al tegen zonsopgang staat, de eerste Wulpen vertrekken dan weer. De kans bestaat dat de grutto's of alleen vertrekken door de rumoerige, wakker wordende Wulpen, of ze trekken juist met de Wulpen op, en kunnen dan eveneens al vroeg kunnen afvliegen. 

Jorick van de Westeringh, Ronald Stolk en ik spreken af de volgende dag met zonsopgang er te gaan staan. Helaas voel ik me niet lekker en blijf thuis, Ronald en Jorick laten al snel via de Arnhem Alert weten dat Rosse Grutto's nog tussen de Wulpen staan. En zoals ingeschat verdwijnen ze net na zonsopgang, met een groep Wulpen. 

Gelukkig duikt er vanochtend toch weer een Rosse Grutto op, Ronald en ik besluiten daarom vanavond te gaan posten. Bij aankomst rond kwart voor zes foerageert er in ieder geval nog een leuk aantal Bonte Strandlopers. Vanochtend werden er hier liefst negentien geteld! Waarbij mij gelijk opviel dat ook op andere binnenlandse locaties hogere aantallen Bontjes werden waargenomen! Na een paar keer hertellen, het is niet eenvoudig een goed beeld te krijgen door hun getrippel tussen alle andere soorten, komen we uit op tien vogels. 

Ronald gaat kijken bij de nieuwe afgraving iets verderop langs de dijk, ik concentreer me op de Rosse grutto's. 

Even na zessen verschijnt onverwacht ineens een slapend bruin beest in m'n scoop. Qua tekening net een Wulp, qua formaat slechts half zo groot als de omringende Wulpen. Even gaat de kop uit de veren: Rosse Grutto! Ronald komt net in de verte aangelopen, gebarend probeer ik 'iets leuks' aan te geven. Eigenlijk gewoon druk zwaaien dus.

De afstand en toenemende schemering zorgen niet voor een spetterende waarneming. Gelukkig haalt hij z'n kop meerdere keren tussen z'n vleugels vandaan, zodat één voor één de kenmerken voor een Rosse grutto kunnen worden afgestreept. Bij het spreiden van z'n vleugels halen we de laatste kenmerken binnen: een wittige sigaarvormige wig op de rug, géén brede vleugelstreep en een fijn zwart gebandeerde staart. 

Voor mij is de Rosse Grutto nieuw voor het werkgebied van de vwg Arnhem, hoewel ik door de onlangs behoorlijk verruimde werkgroepgrenzen niet echt meer aan deze lijst werk.Voor heel Gelderland is het ook pas m'n derde. Eerdere zaten 13 en 16 september 2007 in de Waalstrang bij Lent en 30 september 2009 in de Gendtse Polder.

Met het zakken van de zon stijgt het aantal Wulpen. Nog steeds komen groepjes binnen. Ze gaan nu ook op de brede strook zand langs de plas staan, reden om deze ook te scannen op alles wat geen Wulp is. Zodoende valt om 18:45 ineens m'n oog op een kleiner slapend geval tussen de Wulpen. 'Hé, is de Rosse daar gaan staan' denk ik, terwijl ik de scoop op het water richt. 'Verrek, die staat er ook nog! Ze zijn er allebei! Niet alleen de zon zakt, ook de temperatuur gaat mee omlaag. Tegen zeven uur is het mooi geweest, lekker naar de warmte van ons huis!