Een Cetti's zanger bij Lunen (Gld). Horen is scoren....

Hij rijdt, ik zorg voor vrij baan. Vertrek rond 7:30. Met deze deal sluit ik een nachtelijk moment soebatten met Ronald Stolk over de minst spitsroeden lopende route naar een gebiedje bij het gehucht Lunen, ten zuiden van Wijchen. Hier, in de oksel aan de noordzijde van de provinciale wegen Drutenseweg en Graafsweg ligt een jong, struikrijk gebiedje met een poel. Noordelijk erlangs stroomt een brede sloot met een rijke oeverbegroeiing.

Op deze plek ontdekte gisteren rond twaalf uur Arjen Poelmans een zingende man Cetti's zanger tijdens een locatiebezoek, ruim een half uur lang liet deze zijn opvallende explosieve zang horen. Pas in de vroege avond maakt hij deze vondst bekend met een Whatsapp-bericht op de Gelderse vogelalert. Buiten enkele locaties in het westen van de provincie Gelderland is de soort aardig zeldzaam, een zeer goede vondst dus. Ik stuur een aantal mensen in het Nijmeegse een bericht of ze de waarneming ook al was opgevallen, via de mailcirkel van de Vwg Nijmegen vestigt tegelijk ook Jan Jacobs aandacht op de ontdekking. In de avond komen de eerste berichten dat er inderdaad een Cetti's zanger zit. De zang is echter zo onmiskenbaar, zoals de opname van Paul Gnodde van de Lunense vogel laat horen, dat het wel goed móet zitten. Een achttal mensen weten de vogel gisteravond al binnen te halen voor de regio. Het gemis aan een effectieve en snelle informatievoorziening binnen de vogelwerkgroep Nijmegen, er wordt nog gebruik gemaakt van een duurdere sms-variant,  is voor mij aanleiding om gelijk maar een Whatsapp-alert voor de werkgroep op te zetten. Die gelijk de eerste avond al storm loopt en naar de dertig deelnemers schiet, niet onaardig. Toepasselijk wordt later de Cetti's zanger als groepsfoto genomen, de eerste bijzondere soort waarover informatie wordt uitgewisseld. 

Naar maatstaven ben ik al erg vroeg uit bed en beneden, een uurtje of zes. Om half zeven neem ik een kijkje bij m'n dochter die heerlijk naast mams ligt te knorren. Ze is lichtelijk aan het bewegen, een teken dat ze wakker aan het worden is. En zo half wakker is altijd een erg goed moment om haar rustig de fles te geven. Nog wakkerder betekent meestal dat drinken snel overgaat in stoeien met de fles en mij jennen. Het gaat er vlot in en rond tien over zeven gaat een schone pamper er om. Dan bedenk ik wat te doen: terug in bed bij mama, in haar eigen bed leggen, of mee. Ze is te wakker voor de eerste twee opties, m'n vriendin heeft nu een kans om eens lekker uit te slapen. Ik sms dan ook aan Ronald de vraag of er ruimte is haar mee te nemen. Hij reageert dat ze dan in een stoeltje moet, dat dat verplicht is. Maar daar is ze nog veel te klein voor! Snel Google ik wat de regels zijn. Als 'baby' en 'veiligheid' iets laat lezen over 'wieg' en 'in de gordels' besluit ik Louna toch in de wieg mee te nemen, in de gordels klem te zetten, en er zelf naast te gaan zitten. Zoals afgesproken rijden we om half acht Arnhem uit richting Elst, om van daaruit de A15 en A50 naar Wijchen te pakken. Arnhem in is het druk met auto's, wij gaan er uit. En ik had Ronald vrij baan beloofd, ook een dikke file omzeilen we nét, geheel volgens planning rijden we netjes een dik half uur later een extra rondje over de rotonde aan het eind van de Drutenseweg. De kleine afslag die we moesten hebben misten we. Het enige schoonheidsfoutje.

We parkeren de auto achter een andere, waarschijnlijk ook van een vogelaar, die nergens te bekennen is. Als eerste klinkt de Koekoek bij het uitstappen, al binnen een paar minuten schalt vanuit de struiken dan ook de explosieve zang van de Cetti's zanger. Zó! Dat heb ik wel anders meegemaakt! Heb eerder wel eens uren op een locatie gestaan, waar er één móest zitten. Om 'm na een paar uur één keer te horen. En er daarna weer het zwijgen toe deed. Over een inmiddels duidelijk al vaker betreden paadje lopen we in de richting waar de zang vandaan komt. Als we ongeveer voor de plek staan zie ik ineens in de bosjes Harvey van Diek op staan. Hij zit er al iets langer en heeft van de skulky vogel een paar keer een glimp mogen opvangen. Wij doen het met het horen van de vogel, ook al lijkt hij erg vlak voor ons te zitten. Ze bewegen echter vaak zo laag door de struiken dat alleen een wegschietende bruine glimp de beloning is voor het wachten. Geduld is dan hard nodig en deze keer heb ik niet alleen Louna in de auto waar ik op te letten heb, zo dadelijk hebben we thuis ook een afspraak voor haar.

Harvey, Ronald en ik lopen na een twintig minuten terug naar de auto. Natuurlijk haal ik Louna even uit de auto. Niet alleen omdat Harvey de kleine graag even wil zien, mij gaat het er vooral om, om een paar strofen van de zang te laten 'horen'. Horen is scoren, en met zeven maanden al een Cetti's op je levenslijst kan niet iedereen zeggen! Harvey maakt enkele foto's van paps en dochter terwijl we luisteren, daarna gaat het terug de wieg in en kauwend op haar speen overdenkt ze deze spectaculaire nieuwe soort voor haar. Iets verderop parkeert Jan Jacobs z'n auto en komt ook een praatje maken. Daarna wandelt hij rustig en voorzichtigm hierbij een opmerkelijke en bewonderenswaardige afstand tot de plek van de vogel bewarend. Ons plan is geheel volgens wederzijdse afspraken verlopen, Ron krijgt gegarandeerd vrij baan om er heen te rijden, nadat een bammetje achter z'n kiezen is verdwenen gaan we op dezelfde wijze weer op huis aan.  

Voor het werkgebied van de vogelwerkgroep Nijmegen is het de tweede Cetti's ooit. De eerste dateert van 20 augustus 1978, een vogel die blijkbaar al zingend door een gebied in  Nijmegen zuid trok! Voor Gelderland is dit in 2013 al weer de zevende zingende man cq locatie, een zeer opmerkelijke toename. Deze locaties liggen echter allemaal in het westen, rond Zaltbommel en Heukelum. Wel in de buurt, maar net 1,5 km over de Duitse grens werd 30 maart 2013 tussen Elten en Emmerich een man gehoord. Deze voor Duitsland erg goede soort is daarna helaas niet weer gehoord. Als ze eenmaal een locatie bezetten kunnen ze er wel lang blijven hangen, waarschijnlijk ga ik nog eens terug om te kijken of er ook nog een bruine glimp af kan. Bij thuiskomst om negen ligt mama nog lekker op bed. Ronald en ik zijn een regiosoort rijker, voor mij is het nummer 263 in het werkgebied van de Vvwg Nijmegen. Louna heeft zelfs helemaal een nieuwe!