Tick om te tellen, kicks voor nix

Het was wederom een wat moeizame start van de dag, en na het één en ander thuis te hebben gedaan mezelf een schop onder de kont richting fiets gegeven en de buitenwijken van Enschede ingetrapt. Een Middelste Bonte Specht zien zo aan het begin van het jaar leek me wel wat. Zodoende werd koers gezet naar het Stroinkbos aan de zuidkant van Enschede, een plek waar ze wel redelijk makkelijk te vinden zouden zijn leek me. Het was echter ruim na drieën en het fietslicht sprong uit zichzelf al aan. Dat betekende dat de schemer al goed had doorgezet. En de activiteit van spechten is dan vaak van lager niveau, dit plan ging dan ook snel de koelkast in, thuiskomen met een deceptie leek me minder geslaagd. Uiteindelijk belandde ik op het Rutbeek, een recreatieplas waar ik veel heb rondgehangen om vogels te kijken. Leukste soorten vandaag hier werden een Smient tussen 31 Meerkoeten, een roepende Waterral, vertrouwd als altijd uit hetzelfde moerasbosje aan de oostkant van de plas, en een groep van zo'n 104 Tafeleenden, rustig dobberend langs de rietkraag.

Vervolgens langs de voormalige vuilstort Usselerveen aan de Ontginningsweg. Ten eerste omdat ik altijd al de gedachte heb dat dat gewoon een leuke plek kan zijn voor -wie weet- een Oehoe, en omdat ik er vroeger vaak bovenop heb gezeten om te trektellen. Langs de zandweg erheen een groepje Kramsvogels. Elf in totaal. Tussen zo'n zestien Spreeuwen. Een minuut later stalde ik m'n fiets onder aan de stort en heb vanuit het weiland een tijd er naar zitten kijken, in een prachtige ondergaande zon. Zo ontstond het idee om aan die tijd op één van de, volgens mij, eerste reguliere trektelposten in zuid Twente een verhaal te wijden. Daarover later dus meer. De zon en temperatuur zakten gezamenlijk naar bodemwaarden, 't was lekker om er uit te waaien, nu tijd voor warme sjocomel! Langs de Heersenkampweg in de Helmerhoek, aan de zuidkant van Enschede, passeerde ik een weiland, waarin enkele Eksters, nee, hó, nog een paar méér. Nounou, 't lijken me er meer dan tien...: de trigger voor een vogelaar was afgegaan. Vaak maak ik een ronde, en laat dan het exacte tellen van álles achterwege. Leuke soorten worden rap geschat, exactheid doen we niet te vaak, zeker als het niet beroepsmatig of voor onderzoek is. En al helemaal niet in vieze waterkou. Één Houtduif is óók een Houtduif voor de daglijst. Maar soms dienen zich van die situaties waarbij de tikker gaat lopen. Vijf Eksters, ach, familiegroepje. Acht, ach zie je ook wel eens. Dertien, mmm, ik ga dat groepje toch eens tellen...

Tot vijftien ging het. Omdat toen een deel van het groepje opvloog en een boom in verdween. Alwaar ik méér zwartwitte puntjes zag zitten. Hé, een slaapplaats?! Dát is zeker leuk om weer eens te tellen! Ik tikte er in de verre schemer zo'n vierendertig af in de boom. Leuk! En besloot een fotootje van de situatie te maken. De camera werd op de slaapplek gericht, waarna deze een lichtcorrectie doorvoerde en het beeld op m'n schermpje helderder werd. En daardoor ook de boom náást de eerste boom. Sanzodeknetter, dáár kwamen even héél wat meer zwartwitte puntjes te voorschijn! Er was behoorlijk wat beweging in de groep, hoewel enkelen ook al knus tegen elkaar aan schurkten. Van overal klonk het gekekker en geratel van Pica's.

Blijkbaar waren niet alleen die boompjes waar ik naar keek vol. Het was echter al zo donker dat ik amper wat kon zien. En ik kreeg het koud, mijn veronderstelling was voor donker thuis te zijn. Gebruikmakend van de camera, door een aantal foto's in horizontale lijn naast elkaar te maken, kon ik minimaal 81 vogels tellen. Op de twee foto's, de meest heldere na bewerking in de serie, staat een deeltje de groep, de rest van de foto's waren slechts bruikbaar om witte stipjes in het zwart te tellen. Het vloog echter de hele tijd heen en weer, ook naar een plek aan de overkant van het weiland, buiten mijn zicht. Natuurlijk wil ik nog eens terug om te zien hoeveel er nu precies overnachten. Heerlijk, genieten van zo iets simpels! Je begint met vijf Eksters denk je dan. Kicks voor niks weer vanmiddag! Tevreden telde ik ze. Tja, macht der gewoonte...