Kleine Geelpootruiter op de Starrevaart bij Leidschendam

Ik logeer bij m'n vogelmakker Ronald Stolk in Arnhem als in de vroege avond van 31 augustus door Wouter van der Ham op de Starrevaart bij Leidschendam een Kleine Geelpootruiter wordt ontdekt, een erg leuke én zeldzame steltlopersoort. M'n gedachten gaan die avond niet direct uit naar een bezoek aan deze vogel, er is nog het een en ander te regelen in het Arnhemse, en sta er daarom verder niet echt bij stil. 

Vanochtend kreeg Ronald de vraag van Herrald Damen of hij mee wil naar de geelpootruiter. Helaas moet hij werken, en stapt rond acht uur dan ook de deur uit. Langzaam vertrekt de slaap uit m'n kop en bedenk wat en hoe vandaag alles gedaan kan worden. Nog steeds sta ik niet echt stil bij het idee te gaan twitchen. Als echter een optelsom is gemaakt, blijkt dat wat geregeld moet worden óf telefonisch kan, óf niet veel tijd te vragen. Een bezoek zóu dus mogelijk kunnen zijn, als deze maar niet te lang duurt. Bij een blik op de waarnemingen en foto's van gisteren op Waarneming.nl trekt de kriebel nu toch wat harder door, de vogel laat zich blijkbaar redelijk bekijken. Daarnaast staat mijn eerste en tot heden enige Kleine Geelpootruiter, op 9 oktober 2005 in de Prunjepolder in Zeeland, me ook niet zo helder meer voor ogen. Om half negen stuur ik dan ook een bericht naar Herrald en vraag wat z'n plannen precies zijn. Hij blijkt om negen uur vanuit Huissen te willen vertrekken en dan op en neer te gaan. Dat klinkt me als muziek in de oren -lekker om weer eens te twitchen- en hap toe als hij vraagt of ik mee ga. Rap gooi ik koffie en het ontbijt naar binnen en een klein half uur later gaat m'n fiets in het rek bij de afgesproken plek, de Rembrandtbioscoop aan het Velperplein. 

Chris Klaassen blijkt ook mee te gaan en met z'n drieën rijden we naar het westen. om een uur en twintig minuten later de parkeerplaats aan het begin van de Kniplaan op te draaien. De Kniplaan ligt tussen de plassen, bijna aan de andere kant van de weg houdt de geelpootruiter zich in een hoek op. Rustig sjokken we het ruiterpad bovenop de dijk af naar onze bestemming. Tegemoet lopende vogelaars laten weten dat ie er nog zit en dat eigenlijk vanaf de dijk qua licht de ruiter zich mooier laat zien: we moeten alleen soms geduld hebben omdat ie dan net achter een rietkraag loopt. We blijven dan ook op het ruiterpad staan, we zijn op een nog een paar vogelaars na dan de enigen. Aan de overkant, in dezelfde hoek van de plas, staat eveneens een groep vogelaars die hun telescopen op dezelfde hoek hebben gericht. 

De telescoop wordt opgesteld en een eerste scan van de hoek levert alleen tientallen Watersnippen en Zwarte Ruiters op, de Kleine Geelpoot zit nu blijkbaar inderdaad net buiten ons blikveld. Door de scoop is te zien dat de vogelaars op de andere hoek wel actief kijken naar iets, net buiten ons zicht. Het zal een kwestie van geduld zijn. En inderdaad, nauwelijks acht minuten na aankomst stapt de adult zomerkleed Kleine Geelpootruiter al foeragerend m'n beeld in. 

We hebben het licht vanuit onze positie mooi mee, de vogel is dan ook, hoewel op enig afstand, aardig te bekijken. De gele poten vallen goed op, evenals de fijne bouw van de vogel. Tussendoor wordt de rest van de Starrevaartplas ook bekeken, wat onder meer een slapende man Rosse Stekelstaart oplevert. Nu pas valt m'n oog ook op de Krombekstrandloper en Bonte Strandloper, die in de hoek bij de ruiters foerageren.

Ondertussen voegen andere vogelaars, waaronder Luuk Punt, zich bij de groep die groeit tot een man of twintig. Luuk verteld tussendoor dat in een plasje iets verderop gisteren een Porseleinhoen rondliep, een ralletje die altijd de moeite waard is om te bekijken. Na een half uur genieten van de ruiter lopen we dan ook naar het andere eind van de Kniplaan waar een met riet omzoomt slikkerig plasje ligt. Vanaf het fietspad op de dijk erlangs hebben we redelijk goed zicht op de slikranden.

Met een man of acht scannen we de slikrandjes af, maar als positief resultaat er niet snel in zit vertrekken de meeste vogelaars weer. Aandachtig blijf ik de rietranden heen en weer scannen in de hoop het ralletje ineens op m'n netvlies te krijgen, heimelijk in de donkere delen van het riet scharrelend. Na een kwartier moet ik helaas erkennen dat het er blijkbaar niet in zit vandaag en rustig lopen Chris, Herrald en ik weer naar de geelpootruiter.

De klok tikt ondertussen gewoon door richting de middag, tot iets voor twaalf nemen we de tijd om naast de geelpootruiter ook de rest van de plas te bekijken, waarna de auto weer wordt opgezocht. Mooi vroeg in de middag komen we weer in Arnhem en met een vers beeld van de Kleine Geelpootruiter in het geheugen door deze geslaagde twitch ga ik goedgemutst aan de slag met wat er verder op m'n planning staat voor vandaag.

De volgende ochtend zit de Kleine Geelpootruiter er nog steeds, rond acht uur kiest ie echter het luchtruim en verdwijnt hoog uit het gebied. Om op 3 september teruggevonden te worden in de Poelgeestpolder bij Warmond! Hier verdwijnt hij in de ochtend van 4 september weer, om diezelfde middag weer op te duiken bij de Starrevaart!