zondag 24 januari 2010

Ganzenbord in de Ooijpolder

Mark Wilkinson heeft gisteren goed z'n best gedaan met de ontdekking van een Kleine Rietgans, Rotgans én adult Dwerggans langs de Leuthsestraat in het Circul van de Ooijpolder. Vooral die laatste soort spreekt me erg aan en staat al behoorlijk lang op m'n verlanglijstje. En dan het liefst een serieuzere vogel dan die duffe van de Kraaijenbergse Plassen die er al sinds de zomer van 2009 met z'n vriendjes Grauwe gans rondhangt. Ik moet echter ook nog het een en ander afmaken, ik laat het er dan ook even van afhangen of de vogel vandaag herontdekt zou worden en ga thuis aan de slag.

Om half elf komt ineens de melding dat de Dwerggans na lang zoeken door Erik Lam, Jasper Jansen en Herrald Damen door laatstgenoemde is weergevonden op dezelfde plek. Ik wacht geen seconde en spring op de fiets richting Ooijpolder. Iets te snel blijkt later. Bij aankomst aan de Leuthsestraat blijkt er niemand meer te zijn. De groep ganzen zit er nog wel. In de verte, langs de Koudedijk, merk ik het autootje op van Tim de Boer, die ook aan het zoeken is. Ik begin met deze groep en kort erna helpt André Nagelhout mee. Als hij melding maakt van twee Wilde Zwanen op de Oude Waal bedenk ik me geen moment en fiets gelijk naar de dijk. Vorig jaar heb ik meerdere halfslachtige pogingen gedaan Wilde Zwanen in de provincie Gelderland te zien, deze laat ik me niet ontglippen. Iets later kijk ik dan ook behoorlijk opgetogen naar twee fraaie adult van deze soort. Hierna keer ik weer terug naar de ganzen.

Ondertussen zijn meer vogelaars in het Circul gearriveerd en weten we de gisteren door Mark ook al gevonden Kleine Rietgans er uit te vissen. Helaas weten mijn handschoenen van geen wanten, langs m'n handen verspreid de kou zich door de rest van m'n iets te licht gekleedde lijf. En de temperatuur is als drijfzand: hoe langer ik blijf staan, hoe verder ik wegzak. Op een gegeven moment moet ik dan ook lichtelijk bevangen door de kou en met grote tegenzin het strijdtoneel verlaten en ga thuis bestendigere kleding aantrekken. Met Mark Wilkinson spreek ik af dat hij me belt als hij de Dwerggans mogelijk weer vind.

Thuis zoek ik het nodige bij elkaar en balsem mezelf met hete koffie. Dan gaat de telefoon, 'Mark' geeft het schermpje aan. 'I've got the Dwerggans' zegt de Schot. 'Hou 'm vast, i'm underway!' roep ik, en alsof er een bijenkorf is omgedonderd zwermt de adrenaline door m'n lijf als ik het op een fietsen zet. Als ik er bijna ben pleeg ik nog een eigenlijk nutteloos telefoontje naar Mark, maar hij heeft 'm nog in de picture.Tuurlijk, als ik aankom is tie nét even weg. Gelukkig is er niets weggevlogen, dus moet hij ergens lopen. En al spoedig kijk ik door mijn eigen scoopringetje naar het gele oogringetje van een adulte Dwerggans! Jihaa! Ik bedank de inmiddels blauwbekkende Mark uitbundig en meld de waarneming via de Mouriksmscirkel. En beloof hem te helpen met zoeken naar de eveneens vandaag gevonden Roodhalsgans, welke voor Mark nieuw voor Gelderland zou zijn. Snel bel ik ook Frank Wagenaar, die er vanochtend ook was en geen Dwerggans kreeg te zien. Hij komt terug vanuit Arnhem.

De een na de andere vogelaar druppelt binnen. En de Dwerggans wordt steeds fraaier en waggelt uiteindelijk zelfs prachtig vrij vooraan in de groep Kolganzen. Dat is overigens trouwens ook het leuke van zo'n zeldzaamheid; je komt nog weer eens wat bekenden tegen. Paul Gnodde komt aangeschoven, Frank heeft nu wel succes, Harvey van Diek en Frans Schepers schuiven aan en ook Eddy Nieuwstraten neemt een kijkje. Zelfs de Limburgse 'zwemvlies'liefhebber Max Berlijn doet een 'drive-by-twitch'. Als de meeste vogelaars bijna weg zijn vinden Mark en ik ook dat het wel tijd wordt om weer wat te bewegen. Maar we zijn nog niet klaar, ik had Mark immers die Roodhalsgans beloofd en we gaan andere groepen ganzen af speuren. In de hoek Kruisstraat/Leuthsestraat zit een leuke plakkaat ganzen die we onder de scoop nemen. Ineens loopt in de verte de door Mark gisteren gevonden Rotgans door mijn beeld, wauw! Ik bel Reinoud Vermoolen op, waarvan ik weet dat hij ook rondrijdt in de polder. Met z'n drieën bekijken we ook deze regionale zeldzame gans een tijd, waarbij ik nog een 'bewijsplaatje' knip en gaan dan weer verder met zoeken, ditmaal in een groep ganzen zo'n tweehonderd meter verder langs de Leuthsestraat.

Achter de boerderij aan de Leuthsestraat foerageren, helaas op aardige afstand, behoorlijk wat Kol- en Grauwe ganzen. Alsof we het gevoel hebben dat het hier moet gebeuren blijven we de kou trotseren en scannen telkens weer de hele groep af. Om negentien over vier kan ik mijn door belofte gemaakte schuld bij Mark inlossen: in de grauwe brij steekt ineens het rood van een Roodhalsgans af. 'Mark, snel!'. De gans loopt half achter een of ander landbouwwerktuig en dreigt bijna uit beeld te verdwijnen. Gelukkig krijgt Mark 'm in beeld en is hij een nieuwe Gelderse soort rijker. Ook de gealarmeerde Reinoud kan 'm vlak er na 'inkoppen'. Hierna verdwijnt de vogel in de grijze massa.

Heel even wordt het interessant, als er kort ook een 'kleine' Canadese gans in m'n beeld komt, waarbij ik aan de 'Hutchins'variant denk. Later vinden 'm weer en blijkt het een hybride Brandgans x Kleine Canadese gans, gezien z'n gestreepte Brandgansrug. Met zelf een langgehoopte supersoort op zak en Mark z'n Roodhalsgans, vinden we het wel mooi geweest. Na uren op de fiets buitenhangen hebben we wel recht op een warme kachel. Zeker Mark, die de hele dag al buiten is. Deze dag zal de boeken ingaan met de meeste soorten ganzen op de vierkante kilometer in het werkgebied van de Vogelwerkgroep Nijmegen. Liefst acht soorten, dat is nog eens een ganzenbord! En een halve dan, als we de hybride meerekenen. Dit zijn Grauwe gans, Kolgans, Toendrarietgans, Kleine rietgans, Brandgans, Rotgans, Roodhalsgans en Dwerggans.

Zowel Dwerggans als Roodhalsgans werden ook in de dagen er na nog waargenomen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten