Héé, interessante foto...euh, grijze wouw?

Geleund over een bord chili con carne tik ik aan het begin van de avond een net binnengekomen mail van Peter Hoppenbrouwers open. 'Hee, interessante foto, grijze wouw?', lees ik. Het nog kleine fotootje showt een grijze roofvogel, grootte niet direct te bepalen, met driehoekige zwarte vleugelpunten. De chili wordt ineens érg heet, een boon zet zich schrap in m'n keel. Slik! Een psychisch proces barst los. De ene cel zegt 'tsja, kan niet anders', de ander denkt aan Blauwe kiekendief, een soort waar ik natuurlijk veel harder op hoop. Wie wil er nu weten dat er zojuist een berezeldzame soort over z'n stad is gevlogen waar ie zelf niet bij was? Ik mail Peter terug dat ik 'denk' aan Blauwe kiek, maar tijdens de reply is de mallemolen al in gang gezet. Gelijk een reactie terug van Peter: 'lijkt me toch Grijze wouw, juveniel heeft geen wybertje'. 'Waar vloog ie langs?' gaat het weer naar Peter. 'Voorstenkamp, 16:54 richting z', is het antwoord. Nondeknetter! Net aan de chat met Tim de Boer, die het hele gebeuren 'live' meemaakt', bel ik Erik van Winden of hij achter een computer zit. De foto gaat zijn kant op, en ondertussen plaats ik gelijk de foto op het adminforum van Waarneming.nl voor commentaar. Het denken wordt té helder en daardoor weer lichtelijk chaotisch: waarom zou ik tegen mensen zeggen dat een 'mogelijke man Blakie', zoals de ontdekster Esther Jansen omschreef, een glasharde Grijze wouw blijkt te zijn?! Het zullen de zenuwen zijn. Het wordt nog spannender als ze tevens meldt dat ze de vogel mogelijk eerder al heeft gezien.

Ondertussen komen de reacties al weer terug, terwijl ik het nieuws via diverse mailcirkels de wereld in stuur én nog eens een zoektocht aan het regelen ben. Bij verschillende mensen geen gehoor, anderen kunnen niet. Erik van Winden weer aan de lijn: die rijdt net met collega Gerard Troost in Hatert. Ik wil mee! We spreken af bij Menno Hornman, die tóch meegaat en een kleine tien minuten later zitten we op de banken bij chauffeur Gerard. Mogelijke overnachtingslocaties worden bedacht en de Hatertse vennen en het Wijchens Ven komen als potentiële bovendrijven. We spreken af dat Menno en ik de Hatertse vennen doen en Gerard en Erik het Wijchens ven. Later pikken ze ons dan wel weer op. De adrenaline giert bij mij door de keel als we uitstappen bij het Hatertse ven. Wat zullen we aantreffen? Ook Menno, langere tijd niet meer 'getwicht', voelt het stromen. Als we langs het ven lopen worden alle boomtopjes bekeken: een Houtduif en Zwarte kraai bepalen het beeld. Bij een eerste ven met meerdere dode bomen houden we halt voor een scan. Grote canadese ganzen honken in de verte en een Roodborsttapuit zingt aan de andere zijde z'n lied. Een voortreffelijke zwoele avond. Nu die wouw nog! Vier Boompiepers vliegen roepend op

Vanaf de uitkijkbult in het ven ontdekt Menno een adult zomerkleed Geoorde fuut, erg fraai zo in de ondergaande zon. Naast elkaar liggen we op de buik om foto's te maken, af en toe kijk ik snel om, om passerende stipjes te checken. De Geoorde fuut is een vaste gast in het ven, de laatste jaren echter wel zeer onregelmatig. Jos belt, hij had nog niets van het nieuws gehoord en zit helaas te ver om acuut bijstand te verlenen. Misschien dat hij nog gaat zoeken. Menno krijgt de vogel erg fraai op de plaat, getuige de onderstaande foto, mijn toestel heeft behoorlijk last van het donker. Of ik ben nog niet helemaal thuis in alle camerainstellingen. Kuierend in een verder stil gebied lopen we het ven weer uit richting St Walrick, waar Gerard en Erik ons weer oppikken. We kunnen elkaar geen positief nieuws brengen, hoewel de Geoorde fuut toch nog even wordt bezocht, zodat Gerard en Erik kunnen delen in deze leuke waarneming. De schemer zet nu snel in, voor vanavond kunnen we weinig meer uitzoeken. Op het open forum van Waarneming.nl kan Esther, die het bericht daar ook had geplaatst, de eerste felicitaties in ontvangst nemen. Het wachten is op morgen. Helaas kunnen wij niet, via de vogelwerkgroepmailcirkel wordt een en ander geopperd en de volgende dag zijn inderdaad mensen gaan zoeken. Gezien het niet bepaald uitnodigende trekweer, grauw en bewolkt, hoopt vogelend Nijmegen én omstreken dat de wouw nog ergens rondhangt en weer gevonden wordt. Het bleef lang stil die dag. Helaas te lang.