Tijdens een fantastische vakantie in Enschede vanaf 1 maart met mijn dochter Louna, waarin we veel gedaan hebben, zoals struinen, kwam het bericht door dat de voorzitter van de Vogelwerkgroep Arnhem Dick van Dorp op vrijdag 3 maart een Kleine Burgemeester had ontdekt op de Hondsbroekse Pleij bij Westervoort. Een voor Gelderland zeer zeldzame meeuw, met slechts drie eerder goed gedocumenteerde en zodoende aanvaarde gevallen voor Gelderland. Hoewel het behoorlijk kriebelde dat deze mega misschien mijn neus voorbij zou gaan, omdat ik in Enschede zat, kon ik genieten van de vakantie. Het werd echter spannender, toen bleek dat de Kleine Burgemeester ook de volgende dag nog aanwezig was. En de dag er op!
Het werd maandag. Gisteravond is Louna weer naar haar moeder gegaan. Ik wou nog het een en ander doen in Enschede, en kon het ook doen, waaronder even bijkomen van de dagen met Louna die ik altijd intensief in me op neem en er vaar. Maar de Kleine Burgemeester bleek ook deze ochtend nog present! Nu begon het te jeuken! Terwijl ik mijn spullen op de fiets bij elkaar vergaar om naar Arnhem af te reizen, hoor ik vanuit de tuin bij mijn ouders een zang in een tuin een paar buren verder op, die ik direct herken. Iberische Tjiftjaf?!!! Het is bijna precies de zang van de Iberische Tjiftjaf waarvan ik vorig jaar het eerste broedgeval voor Nederland ontdekte tegenover het huis van mijn ouders. Ik luister langere tijd, maar krijg de vogel niet te zien. Klootje, het zal een imitator of een afwijkend zingende algemenere soort (Heggemus?) zijn geweest, want het is nog veel en veel te vroeg voor een Iberische Tjiftjaf. Ik moet weg, wil naar de Burgemeester, de trein roept.
De treinreis lijkt een eeuwigheid te duren. Onderweg voer ik alles in op de app van Waarneming.nl, zoals een kolonie Roeken nabij Lochem, waarvan ik even snel een foto maak. Uiteindelijk, hehe, ben ik op station Arnhem Centraal en fiets snel naar huis om mijn spullen te dumpen, regenkleding in te laden, want het motregent, en gelijk door te gaan naar de Hondsbroekse Pleij, waar ik wil gaan posten voor de zeldzame meeuw.
Mijn fiets is een stuk lichter, zo zonder alle extra bagage, toch is de laatste drempel op mijn hoge tempo een zwaardere, de Pleijroutebrug. Het zuur in de kuiten, de longen op de rug, bij deze gebombardeerd tot 'Pleurisroute'.
Op een afstand van de plas bij de Hondsbroekse Pleij pak ik mijn telescoop al uit de tas. Kan niet wachten voor een eerste check. Zit ie er?!! Eigenlijk wou ik het vanaf de brug over de rivier al doen, maar daar was het nét wat te druk qua fietsverkeer, dus een klein stukje doorpeddelen. Nu dan, vanaf de dijk!
JAAAAA!!!!! In het kleine groepje meeuwen wat op het zandplaatje staat zie ik direct de witte meeuw staan. Met de neus compleet in de boter! Ik maak een paar eerste bewijsfoto's, en fiets dan snel stukken dichterbij.
Op het moment dat ik bij het dichtste punt tot de burgemeester komt, parkeert een lange witte slee achteruit de afrit de uiterwaarden in. Het blijkt te gaan om een getrouwd stelletje die hier een paar trouwfoto's komen maken. Ik kan het niet laten om te suggereren dat ik met deze 'taxi' deze kant op ben gekomen. De chauffeur vraagt belangstellend waarom ik vraag waarom ik een foto mag nemen. Ik leg het hem uit, en hij kan er om lachen.
Terwijl het stelletje zich laat fotograferen achter mij, fotografeer ik de Kleine Burgemeester voor mijn neus.
Nadat alle spanning enigszins is gezakt, neem ik de tijd om mijn eerste Grutto's voor dit jaar te bekijken. Er lopen een aantal IJslandse Grutto's tussen, vrij snel te herkennen aan hun donkerrodere kleed dan de gewone Grutto, de kleine verdere kleeddetails bevestigen de soort.
Met een aantal vogelaars geniet ik nog een tijd van de Kleine Burgemeester.
Wanneer de meeuw de kop tussen de veren steekt om te gaan dutten besluit ik naar huis te gaan. Soort 316 voor Gelderland voor mij heb ik mogen zien. De spanning van vier dagen ontlaadt zich, een schitterende vakantie met mijn dochter kent een mooie afsluiter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten