Gisteren deed ik met Rob Zweers een vergeefse poging om de gemelde 'braamsluiper', mogelijk van oostelijke herkomst, van Natuurplaza in Nijmegen in beeld te krijgen. Dat werd tweeënhalve uur kou incasseren en met alleen een Zwarte Roodstaart als bijzonderheid op de daglijst weer naar Arnhem. Zoals geschreven vind ik dit soort zangertjes in de winter altijd spannend, ik was dan ook erg blij dat Guido positief reageerde op mijn vraag of hij vanmiddag weer wilde gaan. Gisteravond werd de braamsluiper namelijk wel weer gezien, hij was ver in de schemer weer op komen dagen en een slaapboom (Kurkeikje) ingedoken. Goede kans dat dat vandaag weer zou gebeuren. Iets over twee reden we Arnhem uit, en als tijdinvulling tot de late namiddag besloten we eerst naar het Cirul van Persingen in de Ooijpolder te gaan, waar eerder vanmiddag Mark Wilkinson een Roodhalsgans had gevonden die ongeringd bleek. De betere kandidaten voor een wildcard. Over de Persingensestraat rijdend noteerden we eerst 26 Wulpen in een besneeuwd weiland. Aan de noordzijde van de Koudedijk zag ik even later grote groepen ganzen rondzwermen, zodat we deze weg links insloegen.
En even later konden aansluiten bij onder andere Mars Gremmen, Max van Dongen en Gonny van Dalfsen die naar een grote gemengde groep Kol- en Brandganzen keken. Zij hadden de Roodhals ertussen reeds in beeld, en ook Guido had 'm flux in de scoop. Alleen bij mij duurde het even,en met een schuin oog keek ik naar de ganzen achterin de groep die af en toe opvlogen. Als de hele groep 'm maar niet peerde. Dan zie ik ineens iets roods achter een Kolgans en vlak er na waggelt een fraaie adult Roodhals m'n scoopbeeld in!
Roodhalsgans temidden van Kol- en Brandgans |
Ook Jan Jacobs kwam een kijkje nemen en vrijwel de hele bups reed later met auto of fiets naar de Kraaienhof, om de hier langere tijd pleisterende Witoogeend te gaan proberen.
Brilduikers, Nonnetjes, twee Tafeleenden, vele Futen, een groepje Smienten en een Zilverreiger werden wél, maar de Witoogeend helaas niet genoteerd.Tijd voor het laatste deel van ons plan, de braamsluiper van de Kurkeikjes van Natuurplaza (bekt wel lekker zuidelijk moet ik zeggen, en dat door de voorkeur van een oostelijke braamsluiper...). Wederom parkeerden we de auto vóór de parkeerplaatsslagboom en sloten ons aan bij Marijn Prins en Jordy Houkes die reeds de Kurkeikjes aan het bekijken waren.
Het is nog licht. Wachten in de buurt van de eikjes waar ie tot heden in ging slapen |
De nodige rondes werden gelopen, en enkelen waagden zich ook weer richting Park Brakkenstein. Heimelijk scharrelden Heggemussen en Roodborsten door lage bosjes, momenten die je normaal zouden ontgaan, maar nu stond alles op scherp. Deze scherpte ging een tandje hoger door de komst van Harvey van Diek, Jan Jacobs, Atholl Burill en last but not least, want jawel, op de fiets uit de Ooijpolder, Mars Gremmen. De sfeer is gespannen op wat komen gaat, de kou om te snijen en de tijd wordt vol gekletst met de laatste nieuwtjes en wandelend warm blijven. Ook voor deze dag kan ik de Zwarte Roodstaart noteren, die Guido vakkundig van een balkonrailing op tien hoog plukt. Even later mogen het er zelfs twee worden. Bofkont vandaag!
Kijken naar een Zwarte Roodstaart. Altijd leuk voor de daglijst! |
Dan stijgt ineens de adrenaline: er viel iets in in de eikjes! Het blijken een aantal Vinken en Pimpelmezen. Die gebruiken de dichte kruintjes blijkbaar ook als slaapplaats. Dit zal nog een paar keer gebeuren. Maar dan....
de eerste adrenalinerush: twee invallende vogeltjes blijken Vinken... |
De zon zakt langzaam en neemt de temperatuur mee. Dan klinkt opeens om één minuut voor zes, ver in de schemer, uit een eikje een harde serie 'tek'jes. Iedereen spoed er naar toe. Dat is 'm. Maar kanonne, wat donker, fotograferen wordt een hels karwei. Ook laat de sluipert een serie ogenschijnlijk geagiteerde rateltjes 'tjek tjek tjekrrr' horen. We zijn te laat met geluid opnemen, en de rest van de tijd laat ie alleen de tek horen. Na enige tijd schiet hij richting het eikje die gisteravond ook werd uitgekozen als slaapboom. Wij er weer achter aan.
17:59 uur: de vogel is binnen komen waaien! |
Maar ook hieruit schiet hij weer, en gaat nu open en bloot in een kaal klein boompje pal voor Natuurplaza zitten, een halve meter onder een Merel. Vervolgens speert hij naar een steegje en verdwijnt hier in een rij aanplant van zo'n dertig centimeter hoog. We schuiven Harvey naar voren, om indien mogelijk foto's te maken.
de braamsluiper lokt ons een donker steegje in... |
Maar net zo snel en bijna onzichtbaar als tie er in vloog speert hij er weer uit, terug naar het kale boompje te schieten, waar hij zich wederom vrij, maar door de schemer moeizaam laat zien. Uiteindelijk gaat het weer in rechte lijn naar de slaapboom van gisteravond. Hier hipt hij al tekkend nog wat rond, waarna het geluid uiteindelijk stopt. Welterusten! Wij zullen denk nog wel enig moeite mogen steken in de ware identiteit van de braamsluiper, maar een begin is er! Zowel Harvey als Marijn weten plaatjes te schieten, waarbij onderstaande van Marijn tot heden de beste is.
De braamsluiper van Natuurplaza. foto Marijn Prins, waarvoor dank voor gebruik! |
Jan Jacobs heeft de vogel zelfs zien poepen! Maar niet gezien waar dat belangrijke DNA-spul terecht kwam! Misschien een idee om een stuk zwart landbouwplastic onder de boom te leggen, waar op dat moment de vogel gaat slapen...? Tot heden is de vogel voornamelijk ver in de schemer, zo tussen 17:45 en 18uur, binnen komen vallen. Slechts één keer werd ie ook 's ochtends kort gezien. Ondanks zoekacties is de plek waar ie overdag verblijft nog niet gevonden. Vandaag leek hij vanaf de Heijendaalseweg te komen, wat een verblijf aan de andere kant van deze weg zou suggereren, en niet rond het Toernooiveld.
Guido en ik bunkeren in Nijmegen eerst nog een door de kou zeer wlkom warm frietje met toebehoren naar binnen en kachelen dan weer op Arnhem (en Zutphen) aan. Missie geslaagd, maar we zijn er nog niet met deze vogel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten