2 november 2013: een zaterdag dagdromen. gebeurd dit echt?

Het lag in m'n bedoeling gisteren al richting Zeeland af te reizen. Helaas, en in dit geval, gelukkig, bleek er geen vervoer. Met Ronald afgesproken vandaag te gaan. Jorick van de Westeringh zou eerst ook meegaan, hij moet alleen 's middags al weer terug zijn voor de wedstrijd van z'n cluppie. Dat geeft zo'n tocht wel een tijdsdruk. 'Gelukkig' blijken Herrald Damen en Chris Klaassen ook vandaag te gaan. Herrald moet ook bijtijds terug zijn, Jorick gaat reist daarom met hen mee. Ronald en ik zoeken nog naar nieuwe medereizigers, vanwege de korte termijn en de moeite die het kost routes te gaan verleggen besluiten we met z'n tweeën te gaan.

Om zeven uur start Ronald de auto en rijden we het langste stuk in de route, Arnhem - Westkapelle. Twee en halve uur om wakker te worden en bij te kletsen. Het regent de hele weg. Zou het nog opklaren vandaag?

Tegen half tien komen we aan op de Zeedijk bij Westkapelle. Pim Wolf ontdekte hier op 31 oktober een fraaie man Woestijntapuit die uit zee kwam gevlogen. Deze nieuwe soort voor Ronald hing er nog steeds rond, reden voor bezoek. Herrald, Chris en Jorick waren er al en hadden de vogel al in beeld. We konden zo aanschuiven. Herrald laat terloops weten dat er een mogelijke Provençaalse Grasmus is gemeld bij het opslagterrein Erika, slechts een paar kilometer verder!

Een van de fraaiere Woestijntapuiten die ik mocht zien. foto Jorick van de Westeringh

Ronald en de rest maken foto's van de Woestijntapuit, ik weer foto's van hun. Een poging ook foto's van de tapuit te maken gaan de mist in. Waarschijnlijk omdat ik tussendoor zoek naar meer informatie over de grasmus. We zijn er hooguit vijf minuten of daar komt de piep van Dutch Bird Alert al: het is er zeker één!! Hij is gevonden door Pieter Beeke en de achtste voor Nederland! We gaan met de neus in de boter!

Het is even goochelen waar we precies moeten zijn (en het is hemelsbreed maar 800m!). Eerlijkheidshalve moet ik bekennen nog nooit bewust in dit deel van Westkapelle te zijn geweest. We kneuren dan ook zoveel mogelijk rechtsafslaand door de kleine straatjes in Westkapelle en volgen een auto met DBA-sticker. Dat moet wel goed gaan. We parkeren de auto in de berm, waar we al snel verzocht worden 'm verderop te zetten ivm boetes. Snel ren ik het duin op, richting de groep in de verte. Bij aankomst staan er al een twintigtal mensen te staren naar een duintop met helmgras en een klein vlierstruikje. Daar zit ie in. Het wachten is begonnen. 

En wachten. Daar gaat ie! Als een soort stookolieslachtoffer-Staartmees dwarrelt een donker langstaartig zangertje vanuit het helmgras naar z'n stakige vliertje  

 

De grasmus vloog naar een haag aan de zeereep. Enkele slimmerds lopen over het strand en kunnen de vogel zo aardig bekijken. Al snel vliegt hij weer terug naar z'n favoriete duintop

Soms troffen oude bekenden elkaar, zoals Ronald die Floor Arts weer eens ontmoette. Voor het laatst hadden ze elkaar gezien toen ze beiden nog rond Nijmegen/Boxmeer actief waren

Af en toe vloog de grasmus naar een ander deel van de duintop 

Om even later weer terug naar z'n favoriet te speren. Dus iedereen weer terug

 Langzaam werd het drukker

En drukker

En als de Provençaalse Grasmus zich laat zien is het proppen: het duin is wel breed, het zicht op de vlier echter beperkt! Steeds meer mensen komen binnen. Ronald is al naar de auto, zelf wil ik een nieuwe soort altijd graag goed zien en blijf dan ook voor een beter beeld voor in m'n geheugen. Uiteindelijk krijg ik 'm leuk te zien in de vlier. Niet vrij zittend, maar ik ben zeker tevreden! 

Uiteindelijk is het tijd voor ons om door te gaan. Nog een keer naar de Woestijntapuit kijken, nu wat langer, dan de Grote Piepers proberen in het Vroon proberen en dan richting de Grauwe Franjepoot in polder De Tille bij Oude-Tonge. De melding van een Vale Gierzwaluw op Neeltje Jans laten we vanwege de onduidelijkheid nog schieten.

Zelf een paar keer in de struiken gezien. Later verschenen mooie foto's.  foto F & S Martens (waarneming.nl)

De Woestijntapuit werd een gevalletje bliksembezoek. Na een tijd zoeken vonden we de vogel weer. En net zo snel was hij weer pleitte. Ook de dagen er na! We gaan door

De Grote piepers in het Noordervroon dan proberen. Tussen bank en water zouden ze zitten. We staan er net of de berichten van Herrald en Jorick komen binnen: het is écht een Vale Gierzwaluw en hij vliegt nu boven onze hoofden op Neeltjes Jans!!! Snotsnotsnotverju!

Snel terug de auto in en kilometers maken naar Neeltje Jans. Dit gaat een leuke dag worden. Ronald kan nog lachen. Tot er hindernissen kwamen als toeristische oudjes, 80km-wegen en andere obstakels waar op een moment als deze druk om te maken is. Vlak voor Neeltje Jans krijgen we te horen dat de zwaluw het binnenland in verdwenen zou zijn. Het laatste wat je wil hebben. Nu zakt ook bij mij de moed even. De gierzwaluw is gevonden door Ies Goedbloed en Remco Hofland. Dit najaar is er een influxje in Nederland (en West-Europa): Er werden er liefst vijf gevonden! Tot 2013 is er slechts één aanvaard geval voor Nederland! (bron Dutchavifauna.nl)

We wachten midden op de sluis op wat komen gaat. Zoals vaker is gebleken maken Vale Gierzwaluwen soms een ronde en keren dan terug. De spanning is lekker te snijden. Iedereen speurt naar dat halve maantje ergens in de grauwe lucht

Het is PieterGeert Gelderblom die de zwaluw dan weer ziet. Hij vliegt aan de noordkant pal boven de sluis, en komt recht op ons af!. Langzaam komt de vogel meer en meer op ons af, draait het water op, vervolgens weer terug en vliegt dan rustig zwenkend recht over onze hoofden heen!

Wat een onvoorstelbare show! Als je een Vale Gierzwaluw ziet, dan is het fijn deze zeker van een gewone Gierzwaluw te kunnen onderscheiden. Nou, dat is gelukt!! Alleen de vlucht is al opmerkelijk anders. 

De Vale Gierzwaluw gaf een spetterende show boven onze hoofden! foto Alex Bos

Iedereen gaat uit z'n dak als de Vale Gierzwaluw recht over ons heen vliegt. Dit is niet te geloven!! Van mensen die een Vale Gierzwaluw onlangs op Vlieland of bij Enkhuizen zagen juichen dat dit wel de mooiste is. Minutenlang laat de vogel zich zeer goed zien. Foto's worden later met een grote glimlach bekeken. 

En natuurlijk moeten de foto's van de fotografen onderling worden beoordeeld

Iedereen vertrekt. Ronald en ik gaan voor de volgende soort, de Grauwe Franjepoot bij Oude-Tonge, een nieuwe soort voor Ronald

Het is een totaal onverwachte locatie voor een Grauwe Franjepoot, een plasje met riet erlangs aan de Bommelsedijk in een uithoek bij het gehucht Zuid Zijde. In eerste instantie is er geen franjepoot te vinden, Ronald wordt behoorlijk nerveus: zou het dan toch een schaamsoortje blijven voor hem? Ik blijf rustig: de vogel is zo groot, lees klein, dat hij nog makkelijk ergens kan zitten

Weer een nieuwe soort voor Ronald. de Grauwe Franjepoot.   foto Remco

Ronald heeft het formaat inderdaad verkeerd ingeschat. Ik vind de franjepoot weer, druk tollend foeragerend tegen een rietkraag. Ronald is verbaast over het formaat en gaat van mineur naar majeur, wederom +1 voor Ronald!

Ook Maartje en Pieter Doorn, met Toy Janssen op pad, komen we voor de zoveelste keer tegen. Maartje en Pieter werken hard aan het Nederlandse jaarrecord, die zover het er uit ziet, ook binnen is. In dit geval werd de maandlijst bijgewerkt: de franjepoot mag niet ontbreken. Ronald en ik gaan voor het finalespektakel. Voor mij dan: de Izabeltapuit op de Maasvlakte zou nieuw zijn

Onderweg rijden we door regenbuien, op de Maasvlakte breekt aan het eind van de vlakte de zon weer door. Gaat het zo mooi allemaal in elkaar vallen vandaag?

Terwijl de regenboog de regenbui wegdrukt en de zon doorbreekt zie ik in de verte een groep vogelaars bij elkaar staan. Nu trek ik een sprintje. Vooral omdat een nieuwe bui zich aan lijkt te kondigen

Een paar minuten later krijg ik de Izabeltapuit in beeld, als deze samen met een gewone Tapuit op asfalt voor ons foerageert. Weer een nieuwe soort, de derde vandaag! 
De Izabeltapuit is al op 25 oktober door Dick Groenendijk samen met Tim Termaat gevonden en bivakkeert dus al een behoorlijke tijd op dit stuk dijk! Indien aanvaard is dit 'pas' de 7e voor Nederland (bron Dutchavifauna.nl)

De Izabeltapuit laat zich mooi bekijken en daarna fotograferen

De Izabeltapuit, de derde nieuwe soort voor mij vandaag!

Naast twee Kuifaalscholvers, een Sneeuwgors, Tapuit en Oeverpiepers ter plaatse vliegen boven zee Drieteenmeeuwen en een Jan-van-gent. Ronald ontdekt tijdens een scan over zee een juveniele Vorkstaartmeeuw. Deze prachtmeeuw laat zich kort maar goed zien. Helaas verdwijnt hij snel weer uit beeld

Als de schemer langzaam aanrolt is het voor ons mooi geweest. We zouden nog even naar de Arendbuizerd kunnen kijken. Maar we zijn voldaan

Als ik hier naar kijk denk ik

'wat een dijk van een verhaal vandaag'

Op een schappelijke tijd in de avond rijden we Arnhem weer in. Een lange weg maar we zijn helemaal bijgetankt. Nu de auto nog 

Iedereen die ik vandaag heb gezien, gesproken, alle soorten waar we zo tegen aan liepen: een dag om nooit meer te vergeten. Crazy Saturday!