Weekendje Terschelling

Bevriend medevogelaar Harvey van Diek (midden op de foto) zou een jaartje ouder worden en gaf daarom afgelopen weekend voor vrienden een feest in de Wierschuur op Terschelling. Een prachtlocatie aan de oostkant van Terscheling, grenzend aan de Boschplaat en de Waddenkust. Vrijdags vertrok ik met Rob Felix, Menno Hornman en Hein van Kleef richting Harlingen om de boot van 19:50 te kunnen halen. Ondertussen was er een melding van een Grauwe Fitis bij Kootwijk binnen gekomen. Tot m'n spijt was helaas geen tijd voor een kleine omweg, maar ook niet onlogisch, het zou de laatste boot die avond zijn.

In Harlingen liepen we meer genodigden tegen het lijf en gezamenlijk maakten we de oversteek, om, daar aangekomen, de bus naar Oosterend te nemen en de laatste honderd meter te lopen. Bij de Wierschuur waren al aardig wat mensen, waaronder Frank en Inge die uit Zambia over waren gekomen voor een maand. Enkelen dwaalden al rond over het eiland en kwamen 's avonds terug. 's Avonds was het een gezellige drukte met een hoop bekenden, lekker de tijd om bij te kletsen. Was geloof ik één van de laatsten die de todden inkroop.

De volgende dag waren sommigen er al vroeg uit in verband met een watervogeltelling van SOVON. Anderen waren zelf aan het struinen. Hein, Rob, Menno en ik waren enigzins in een lambalstemming en aangezien we geen fietsen hadden gehuurd maakten we een wandeling in de Berkenvallei ten oosten van de Wierschuur. Kleine Barmsijzen zongen vliegend rond en Rob en Menno weidden uitvoerig even uit over waar die Humes Bladkoning ooit in een bosje had gezeten. Bij een duinvallei was er blijkbaar genoeg gelopen en werd een welverdiende ligpauze ingelast. Zeker een dik uur werd actief niet gevogeld en de plaatselijke microflora en fauna onder handen genomen. Zover we het niet te ver buiten handbereik liep of lag.

We vervolgden de route en via een leuk wandelpaadje kwamen we terecht op het fietspad naar de Boschplaat. We verkozen er voor toch terug te keren naar de schuur. De vondst van een mannetje Grauwe Klauwier in de duinen ten noorden van Hoorn zorgde er voor dat Harvey, Erik, Menno en ik 's middags met de auto naar de plek reden om te zoeken. We mochten niet met de auto over de weg door het bos verder, zodat we lopend naar de noordkant moesten om bij de duinvallei te komen waar de man was gezien. Helaas krijgen we geen klauwier in de kijker. Wel hingen er een Bruine Kiekendief en enkele Tureluurs rond. Op de heenweg moesten er natuurlijk enkele foto's van orchideen in het bos worden gemaakt, wat Harvey en Menno min of meer dwong op de grond te gaan liggen. 's Avonds was er een heerlijke barbeque, omlijst met een al dan niet alcoholische versnapering. Waarschijnlijk omdat de avond ervoor al lekker was doorgehaald en sommigen er daarna ook al weer vroeg uit waren, werd de tweede avond rustiger en lagen we naar verhouding er vroeg in.

Op zondag kon Menno een huurfiets van iemand lenen en uiteindelijk lukte mij dat ook ('mits je 'm wel terug brengt naar de verhuurder...') en fietsten we over het 'abortuspaadje' (vanwege de dermate onregelmatige hobbelingen in het pad zou het kunnen leiden tot bepaalde onprettigheden) de Boschplaat op, ons doel was onder andere de gisteren waargenomen Strandplevieren te vinden. Langs het pad schoot een Velduil omhoog en cirkelde prachtig boven onze hoofden, een mooi begin! Een jonge Grote Lijster liep verderop langs het pad en schoot bij onze nadering de bosjes in. Boven de Boschplaat 'biebert' een Regenwulp. Ter hoogte van paal 26 maakten we de doorsteek het Noordzeestrand. Door andere feestgangers waren gisteren hier Strandplevieren waargenomen en het ziet er inderdaad leuk uit. Wij troffen er in eerste instantie niets aan en liepen over het strand naar het westen, om uiteindelijk bij een grote inham de duinen in aan te komen. Nog steeds niets, Menno keek gelukkig achterom en vindt dan twee Strandplevieren langs het strand. Ik kreeg er helaas maar een van in beeld, maar Strandplevier is Strandplevier.

Vanuit het oosten kwam een smalle strook donkere dreigende wolken aan, en wel precies op het eiland aan. Toch fietsten we door naar de oostpunt van de Boschplaat. Hier stonden Kleine Mantelmeeuwen en nog wat strandvogelspul, maar weinig spectaculairs. De bewolking werd nu wel erg dreigend en er kwamen nu ook druppels los. Tijd om terug te fietsen dan maar. We moesten ook nog een keer de boot halen...Ongemakkelijk hobbelend fietsten we over het pad terug. Een telefoontje van Erik van Winden: hij zat bij Hoorn aan zee en had zojuist een door de branding naar oost vliegende Noordse Stormvogel. Er klonk wat gebrabbel, door de wind hoorde ik niet alles even goed, wat een snelheid/afstandsberekening bleek te zijn en Erik kondigde aan dat de vogel over ongeveer een kwartier bij ons langs kon komen. Wel of niet? Uiteindelijk banjerden we toch fluks door de duinen naar de zee en installeerden ons op een top. Vijf minuten later plukte Menno de Noordse Stormvogel uit de lucht. Hoger vliegend dan verwacht, maar wel nog steeds ontzettend mooi vloog de vogel langzaam naar oost. Dat was dan weer mooi meegenomen!

Bij de schuur terug waren de meeste mensen inmiddels vertrokken. Een aantal maakten nog een korte wandeling. Ik besloot de geleende huurfiets terug te brengen. Aangezien ik niet precies wist waar de verhuurder zat ging ik wat eerder. Deze was echter snel gevonden, zodat ik tien minuten later met Rob en Hein de bus naar west in stapte. Een Spotvogel een paar huizen verderop werd nog even meegenomen. In de haven werd nog even rap een visje (nou ja, kibbeling dan), naar binnen gewerkt en stapten we de boot op. Bepaald rustig genieten was het overigens niet van de vis, de Kokmeeuwen lagen op de loer om bij de minst geringste onoplettenheid de vis uit je handen te stelen (foto rechts gemaakt door Rob Felix)

Een geslaagd weekend met feesten, uitwaaien en lekker al vogelend omlummelen.