Rondje polder en berg

Vanochtend vroeg op de trappers de Ooij in. Enerzijds vanuit de lichte nieuwsgierigheid of de Sneeuwgors er nog zou zitten, anderzijds om eens lekker te genieten van de hoge luchtvochtigheid. Bij de Oude Waal zaten 18 Watersnippen onderlangs de dijk. Een zwik Grote Zilvers scharrelde rond en bij Tiengeboden zaten twee Waterrallen te kibbelen. Bij de Erlecomse Waard een adult winter Geelpootmeeuw, zo'n 200 Kievit, Smienten en een Grote Mantelmeeuw op een baken in de Waal. En een André Nagelhout, die meefietste richting Kaliwaal.Helaas, geen Sneeuwgors meer. Blijkbaar genoeg opgevet en verkast. Wel één Grote Zilver ter plaatse en twee overvliegend en een groep Toendrarietganzen binnendijks. En een hele vette Beverrat die in het kleine plasje rondzwom en op de oever z'n maag volgooide. Bij de Leuthse Visvijvers negen Geelgorzen, twee Watersnippen in een vochtig wilgentenenopslag en één Toendrarietgans tussen de Grauwe Ganzen. Bij de Zeelandsestraat twee Taigarietganzen tussen een groep Toendrariet- en Kolganzen. Terwijl ik de Taiga's zat te bekijken verscheen een jagende vrouw/juv Blauwe Kiekendief verderop langs de Molenstraat in beeld. Ook zes Patrijzen vlak langs de weg. Iets verderop zat nog een hele club Toendrarietganzen, maar door lichtval niet allemaal goed kunnen bekijken. Verder langs de Zeelandsestraat een vrouw Roodborsttapuit en bij plas Biesterveld een overvliegende Grote Zil. Bij de Plezenburgstraat één Grote Zilverreiger in een weiland, twee Geelgorzen en een/de witte Buizerd.Over de hoek Kapittelweg/Steenheuvelweg bij Leuth een groep van drie en van vier Grote Zilvers ZO-waarts vliegend. Langs de Querdamm drie Dodaarzen in de sloot en bij het Wylerbergmeer twee keer twee Vuurgoudhanen in de struiken, een IJsvogel roepend en een Grote Gele Kwikstaart overvliegend. Op de Wylerberg een Zwarte en Groene Specht, Vuurgoudhaan, slechts 2 Kepen gehoord en wat losse Sijzen. Daarna zigzaggend door de woonwijken van Nijmegen naar huis, maar helaas: geen Pestvogels...

Sneeuwgors bij de Kaliwaal!

Terwijl ik nog bezig ben met de afhandeling van de VWG Nijmegen-bijeenkomst op de vrijdag ervoor, word ik zaterdag min of meer op een prettige manier gedwongen om toch even naar buiten te gaan: m'n vriendin komt langs, d'r moet gewinkeld worden! Ik heb geen bezwaar, heb net de huiskamer na het feest weer schoon, frisse lucht kan geen kwaad. 's Avonds halen we m'n kamer nog eens overhoop, dingen moeten weer anders.

Zondag betekent uitslapen. Ik laat dan ook een telefoontje van Geert Lamers schieten. Dom dom dom. Als ik rond twaalf uur op ons waarnemingenscherm kijk, zie ik dat er een Sneeuwgors aan de grond bij de Kaliwaal zit. Oei! De vogel is ontdekt door Robbert Vernooy en Mart Rutten van de VWG 't Höske uit Horst Sevenum tijdens een excursie van de werkgroep. Overtrekkend, a la, is mee te leven, maar zo vaak zit deze regionaal schaarse, zelfs bijna zeldzame soort, niet aan de grond. Het compromis is snel gesloten, en m'n vriendin voelt het aan: dat wordt fietsen. Een uur later zitten we op de fiets. Ik wil binnendoor, via de Groenestraat en de Kwakkenbergweg, de snelste weg, maar m'n vriendin waarschuwt: 'Zevenheuvelenloop, alles is afgesloten!'. 'Niet waar, gewoon doorfietsen, we gaan door de afzetting heen!', zeg ik.

Afijn, we moeten terug naar het Keizer Karelplein om er langs te kunnen. Tegen duizenden hardlopers ben ik niet opgewassen, wat toch enige frust bij me oplevert. Uiteindelijk toch in de Ooijpolder. Ter hoogte van de Erlecomse Waard komt Harvey van Diek ons tegemoet: 'waar bleef je toch?'. Tsja. 'maar de vogel zit er nog'. Gelukkig! Ik fiets vooruit, en bij de bankjes bij het infobord aan de Kaliwaal zie ik Menno Hornman al op z'n buik liggen. Maar waar is de vogel dan? Dan zie ik 'm, nauwelijks twee meter bij 'm vandaan op de rand van gras en bestrating! WAUW! Het vrouwtje laat zich prachtig bekijken en lijkt zo mak als wat. Na een half uur fietsen we langzaam weer op huis aan.

Ik kan nummer 230 op m'n regiolijst bijschrijven. Als compensatie voor 'gisteren winkelen', kon ik vandaag 'even vogelen'. Had alleen even moeten luisteren naar haar dat alles afgesloten was. Tsja...

Eindelijk weer eens een Middelste Bonte Specht!

Met het doel vandaag de Middelste Bonte Specht er uit te halen bij de Wylerberg, die eergister door iemand is gemeld, zijn Jan Hartog en ik vanochtend rond acht uur aan een tergend langzame wandeling vanaf de villa Berglust tegenover park Tivoli in Berg en Dal begonnen. Helemaal aan de westkant hadden we niets. Wel een boel getik van Grote Bonten, Boomklevers en twee Appelvinken.

Ten westen van hét -inmiddels beruchte Mibo- bruggetje in het bos trof ik langs het pad op de helling ineens een Middelste Bonte aan, hoog in een Eik. Kikke, wat zijn dit toch ongelovelijk mooie spechten he! De vogel vloog één keer het dal in, maar vloog daarna weer de helling op en bleef hier rondhangen en hield hierna een westelijke verplaatsing aan. De vogel liet zich één keer horen met een serie zwakke kwek/kiek roepjes. Daarna zijn we doorgelopen. Bij de 'lage' slagboom bij het weiland zag ik ineens weer een Middelste Bonte Specht zitten, vrij in een dode Eik, samen met een Grote Bonte. Gezien het gedrag van beiden, bijna niet vliegend, langzaam over een boom bewegend, denk ik dat er twee vogels in het spel zijn. Ook omdat we vrij snel naar deze tweede plek zijn gelopen. Deze vogel vloog later richting ZO langs het weiland om daar verder te foerageren.

Verder hier Kepen en Sijzen rondvliegend, een Grote Gele Kwikstaart overvliegend en verder veel gezellig bosspul als meesjes e.d. In de Ooijpolder 19 Toendrarietganzen, een Geelpoot en een Pontische Meeuw, zo'n 25 Pijlstaarten en een Grote Zilverreiger bij de Kaliwaal, twee Zillies bij de Bisonbaai en zeven witte stokken bij de Oude Waal, alsmede zo'n 250 slobberende Slobeenden. Leuk om te zien hoe ze in kleine groepjes van zo'n zeven/acht stuks om elkaar heen rondjes draaien bij het foerageren.

Dit was m'n eerste najaarswaarneming van de Middelste Bonte Specht op deze locatie sinds het voorjaar. Wat ben ik blij dat ze er nog zitten!

Velduil en Ruigpootbuizerd in de Ooijpolder!

Gisteravond met Jan Hartog het plan opgevat om vanochtend eens te peilen hoe het zou zitten met een Grote Zilverreiger-slaapplaats in de Groenlanden. Om vanaf mijn huis de drukte wat te omzeilen, dachten we sneller te zijn door binnendoor naar Beek te rijden. Tot we bij Beek voor een klojo stonden die met geen mogelijkheid linksaf de Rijksweg durfde op te draaien en wij dus na een flinke tijd besloten rechtsaf via de Sint Hubertusweg er heen te rijden.

Is maar goed ook! Boven een akker aan de Leuthse Straat, aan de kant van de Plak zag ik rechts van de weg ineens een uil rondvliegen. Voordat determinatie rond was verdween de vogel. Ik besloot de wei in te lopen, om te kijken of de vogel op de akker er achter zat. Plots vloog de uil vlak voor mij op. Het bleek een Velduil! De vogel viel snel weer in in een greppel langs de Leuthsestraat, maar we konden 'm niet terug vinden.

Bijna teruggekeerd zie ik boven de weilanden ter hoogte van de Koudedijk een Buizerd bidden. Als de vogel een stuk vliegt valt me de langvleugeligheid op. Ook zie ik een witte bovenstaart met donkere eindband, zwarte polsvlekken en een donkere borstschild en gestreepte donkere bovenborst. De kop is licht. Jan en ik kunnen 'm een tijd bekijken, terwijl de vogel over ons heen richting de Waal vliegt. Hierbij valt de witte onderstaart met vage eindband op. De handpennen op de bovenvleugel hebben een lichte basis. Jan kon nog een recordshot maken, voordat een boer kwam vragen wat er aan de hand was. Terwijl ik een praatje maakte, verloren we de vogel uit het oog. De foto heb ik later aan enkele mensen voorgelegd, en de conclusie luidde juveniel Ruigpootbuizerd. Een Waterpieper vloog ook rond boven het natte weiland.

Begrijpelijk dat de zilverreiger-telling op niets uitliep. De hoek Leuthsestraat / Kruisstraat zat ook nog eens vol Grauwe en Kolganzen en een viertal Toendra's. We zagen één zilverreiger boven de Groenlanden vliegen. Snel, want de lucht trok behoorlijk dicht, besloten we nog even bij de Baardmannen te gaan luisteren. Een winterse bui liet ons echter in de auto zitten.

We probeerden onder de bui door te rijden, dus trokken richting Kaliwaal. Hier zaten vier Grote Zilvers en een Grote Mantelmeeuw. Aan de Zeelandsestraat weer veel Kolganzen, 21 Toendra's en een overvliegende Grote Zilver. Op de plek bij Niel waar we eerder een grote groep Zilvers hadden zat nu niets, tussen Niel en Leuth foerageerde er één.Op de Duivelsberg lieten drie Vuurgoudhanen zich leuk bekijken. In een poging weer iets van de Middelste Bonte Specht te mogen vernemen liepen we hier een rondje. Bij het L-weiland vloog een Houtsnip uit de bosrand op, Sijzen, een enkele Keep, Havik of Grote Bonte Specht liet zich horen of zien.

Via Bisonbaaistrang, met totaal negen Grote Zilverreigers, wederom Tiengeboden aangedaan. Helaas waaide het te hard om ook maar iets van geluid in het riet te horen. Bij de Oude Waal speelden vijf Grote Zilverreigers weer behangetje.
Onbepaald. Foto's van Jan Hartog

Als de Düffel met je speelt

Vandaag met Jan Hartog naar de Bislicher Insel bij Xanten getoerd, om te kijken of we de daar gemelde Zeearend en Koereiger door de kijker konden krijgen. Helaas. Maar het werd wél een adembenemende tocht. We hebben nu zo'n licht vermoeden waar de Casarca's vandaan kunnen komen. Langs de Eylander Weg troffen we in een strang een 'paar' Casarca's aan. Om precieser te zijn ongeveer 57!! De vogels zaten bij elkaar in een strang en gaf een onnatuurlijk beeld. Dit gebied ligt hemelsbreed niet zo ver van ons vandaan....

In de Xantener Altrhein, zoals het hele Naturschutzgebiet eigenlijk heet, was het verder 'rustig'. Een vrouwtje Brilduiker zwom bij wat Kuifeenden, drie IJsvogels riepen wat rond en aardig wat Kolganzen en enkele Toendrarietganzen foerageerden in de weilanden. Tuurlijk mochten Grote Zilverreigers niet ontbreken, zodat we er twee noteerden en miechelde het er van de Buizerds.Via allerlei binnendoorweggetjes geprobeerd richting Griethausen te rijden. Ging een tijd leuk, het uiteindelijk steeds vaker doodlopende weggetjes inrijden besloot ons toch maar om te rijden. Bij de Xantener Südsee namen we nog eens zes Casarca's mee die op een zandplaat stonden.Onderweg viel ons al op dat er érg veel Buizerds in de weilanden vertoefden. Een beetje wei telde er al twee of drie. Vraag niet hoe, maar al terug rijdend belandden we op de 'Dingdung' (géwéldige straatnaam) bij keeken. In de hoek Dieverweg/Dingdung stonden zo'n 1500 ganzen aan de grond. Ik kon er snel een tiental Toendrarietganzen uithalen, een aantal knallen zorgde er voor dat alles de lucht in ging. Iets verderop verzamelden ze zich weer op een akker. De groep bestond uit Grauwe Ganzen, Kolganzen en zo'n veertig Toendrarietganzen. De groep was erg schichtig, maar liet zich redelijk bekijken.Op de hoek Grünerweg/Millinger Strasse wisten we niet waar we moesten kijken. Op één weilandje werden al zo'n 37 Buizerds geteld! Een snelle telling in alle weilanden er om heen leverde ook nog eens zo'n aantal op. En dan denk ik dat we er nog vele hebben gemist. Ik heb nog nooit zo'n aantal Buizerds op zo'n klein stukje gezien, een waar schouwspel!

Net om de hoek, de Millinger Strasse opgereden, ontwaar ik achter me ineens een groep Grote Zilverreigers in vlucht. Jan en ik tellen er 16 en we kijken waar de groep heen vliegt. We besluiten de groep achterna te gaan, maar nauwelijks verder al staat een weiland vol met witte puntjes. In een weiland langs een sloot, precies op de splitsing Mehrer Strass en Nieler Strasse tellen we later ongeveer 41 vogels bij elkaar. Door slootjes en bosjes is het mogelijk dat we er wat gemist hebben. Langs de sloot is een IJsvogel vanaf een weidepaal z'n stootduiken voor een avondmaal aan het uitvoeren en een Waterpieper 'riest' rond.Een snelle blik in de spar in Niel leert dat hier nog geen Ransuilen aanwezig zijn, en nog in gedachte met een 'goh, laten we eens kijken of er ook Zillies tussen Zyfflich en Niel zitten', rijden we niet veel later op het Muhleneind al tegen een groep van negen aan. De teller voor de Düffelt staat nu op 50 vogels. Via Zyfflich, grenskantoor en Sint Hubertusweg rijden we naar de Kaliwaal. Het weer is goed mistroostig en kent een hoog luchtvochtigheidsgehalte. Een wit puntje op de Kali blijkt nu een Anser Unox te zijn, helaas. Een Geelpootmeeuw is bezig een vis te ontleden, gadegeslagen door een adult Grote mantelmeeuw. Een juveniele versie kan z'n draai niet vinden en vliegt wat rond boven de grote plas. En dan vliegt dantoch nummer 51 over, traag flapt de zilverreiger richting Leuth, blijkbaar op weg naar brüder und schwester. De Bisonbaai is even grauw, maar nummer 52 foerageert in de strang langs de weg. Niet veel later komt vanuit zuid nummer 53 boven de Groenlanden aangevlogen en draait boven de Langstraat wat rondjes.Voor Tiengeboden kwam de Baardman-waarneming van Jolanda Wannet ter sprake,we doen een poging. Nauwelijks drie minuten uit de auto hoor ik al een duidelijk 'ping'. Hóp, zo in de schoot geworpen! Helaas mist Jan 'm net, maar de vogel doet nog een duidelijke eenmalige toegift, wat voor Jan een nieuwe regiosoort inhoudt, en houdt zich daarna weer lang stil. De Waterpieperroep kan weer even geoefend worden, daarna is het tijd om verder te gaan, en bij de Oude Waal schroeven 1,2, nog eens twee en 1 Grote Zilverreiger het aantal van vandaag op naar 59. (eigenlijk 61, maar de eersten zaten buiten het werkgebied)Negen wintertalingen, een groep Kokmeeuwen en een roepende IJsvogel sluiten uiteindelijk een zeer geslaagde dag af. Geen Koereiger of Zeearend, maar voor mij een tocht door nieuw gebied met wonderbaarlijke aantallen!