Vanochtend ondanks dikke ochtendnevel een leuke ochtend gehad. 's Middags klaarde het op en besloot ik nog 'even' de Ooijpolder in te duiken om te zoeken naar onder meer het Paapje. Langs de Persingensestraat is het 'rustig': her en der Roodborsttapuiten, zingende Veldleeuweriken en groepen Houtduiven. In de hoop een Ortolaan te vinden loop ik een ruige akker af, zonder resultaat. Oké, een paar Grasmussen en een paartje Torenvalken is altijd leuk om van dichtbij te bekijken. Op de kruising met de Koudedijk sla ik linksaf, maar bedenk me, fiets terug en sla af naar Persingen: toch even naar de nieuwe plasjes in de Polder van Beek kijken. Hier zitten een Kleine Plevier, Witgat en enkele Kieviten. Terug naar de Koudedijk. Op de hoek zit nu een man Roodborsttapuit te zingen en een paar meter verder laat een pracht van een man Blauwborst boven in het riet z'n beste kunnen op vocaalgebied horen.
Halverwege de Koudedijk sla ik een 'natuurpad' naar het oosten in, de laatste keer dat ik hier was zaten er Tapuiten. Nu zitten er Graspiepers en Houtduiven. En natuurlijk een man Roodborsttapuit. In de lucht cirkelen 19 Kleine Mantelmeeuwen die net van een akker opgevlogen waren. Via de Leuthsestraat en Kruisstraat, waar ik nog een Pimpelmees mee pik die z'n nest in een holte in een fruitboom heeft en een Ringmuspaar een nestkast bezet, rij ik naar de Bisonbaai: helemaal leeg. Ik besluit langzaam weer naar huis te fietsen via de Langstraat. Halverwege in een meidoorn zit een Nachtegaal op een paar meter voor me hard te zingen. In de hoop een plaatje te kunnen maken wacht ik, krijg de vogel ook prachtig in beeld, maar een foto zit er niet in.
De Zomertortels zijn terug in het land, op de Paardeweide krijg ik ze helaas nog niet te zien. Wel hoor ik verschillende Tuinfluiters, een Groene Specht, Kneutjes, Zwartkoppen en geniet van een paartje Torenvalk. Op drie plekken om me heen hoor ik Nachtegalen zingen. Bij het huis aan het westeind van de Langstraat zingt nog steeds een Gekraagde Roodstaart. Zittend op de dijk bij Tiengeboden een telefoontje van Jouke van der Zee. Of ik nog tips voor een middagje vogelen heb. Geen idee, het lijkt rustig. We spreken af later nog weer eens contact te hebben. Ondertussen zie ik eindelijk weer eens de Pijlstaart die hier al geruime tijd bivakkeert, er vlak voor dommelen twee mannetjes Smienten. In de modderige vegetatie staan Grutto's en Tureluurs. De twijfel tussen terugfietsen over de dijk langs de Oude Waal of langs de Zwarteweg en Vlietberg wordt weggenomen door de gedachte dat er nu best wel leuke slikrandjes langs laatste locatie liggen. Aan het begin van de Zwarteweg, in de hoge wilgen, zingt een Boomkruiper, Bij de slikjes is het helaas toch rustig. Nog steeds dezelfde Grutto's en Tureluurs, nu met Kleine Plevier, een Zomertaling en een zingende Braamsluiper.
De Vlietberg fiets ik langzaam voorbij, te droog, en ik wil naar de Stadswaard, Paapjes moet toch een keer lukken. Niets.
Dan krijg ik om 12:53, net op het moment dat ik rechtsaf op de dijk naar huis moet, een sms: '2 steltkluut kaliwaal via bekhuis'. Wat krijgen we nou?! De rustige middag wordt ruw verstoord door de melding van een tweetal schitterende zeldzame steltlopers in ons werkgebied. Ik bel gelijk de afzender, Jos van Oostveen op, voor meer informatie en de vraag of hij die kant op gaat. Hij kan pas later, een snelle berekening maakt duidelijk dat ik er sneller ben. Ondertussen probeer ik meerdere keren Jouke achter zijn lunch vandaan te halen, maar die blijft onbereikbaar. Gebogen over het stuur, telescoop in de ene hand, telefoon in de andere, terg ik mijn inmiddels fragiele fiets tot het uiterste. Voor het dorp Ooij heb ik een standaardsms met informatie naar diverse mensen gestuurd en diverse mensen gebeld om de waarneming door te geven.
Bij de Kaliwaal is nog niemand, ben de eerste. Ik moet het hart uit m'n keel halen na de fietstocht en de spanning van het wel of niet weervinden. In de plasjes vooraan zit niets. Als ik naar de rand van de grote plas kijk, zie ik tot grote blijdschap één Steltkluut lopen. Die even later achter een oeverwal verdwijnt...Maar er zit er in ieder geval nog één! Een paar minuten later komt Gerard van Aalst langs, die klaar stond om naar de Alphenheggemus te gaan als deze weer werd gemeld en deze melding voorbij zag komen. Ondertussen heb ik ook de tweede vogel gevonden, die verderop langs de oever loopt. Al kijkend door de telescoop bel ik mensen om te bevestigen dat de vogels er nog zitten. Zo wordt de waarneming ook op de mailgroep van de Gelderse vogelaars geplaatst. Langzaam druppelen de mensen binnen. Hoewel enigzins ver zijn de Steltkluten mooi te bekijken. Verbazingwekkend hoe snel ze zich langs de oever bewegen. Een naderend klein bootje doet onze harten sneller kloppen: wat zouden de vogels doen? Gelukkig trekken ze zich er Toch vliegen ze tot onze schrik even later op, om achter de oeverwal te verdwijnen. Uit beeld.
Dan ziet de inmiddels ook gearriveerde Jouke de vogels ineens een stuk rechts vliegen. Ze zouden toch niet....? Ze vliegen gelukkig en tot nog grotere vreugde van ons naar het kleine plasje vlak langs de weg. Langzaam lopen we erheen, installeren ons op de dijk en kunnen zo getuige zijn van een korte paringsdans gevolgd door een paring. Schitterend! Daarna lijkt het of ze niets van elkaar moeten hebben en foerageren een flink eind uitelkaar. Om later toch weer naast elkaar te eindigen om een synchroonpoetsbeurt uit te voeren, een zeer kort uiltje te knappen, hierbij gestoord door een Lepelaar en daarna weer verder te gaan met eten zoeken.
Langer dan gepland blijf ik hangen, tis ook zo gezellig! Aan het eind van de middag fiets ik met Jeroen Veeke naar Nijmegen, thuis geniet ik nog uren na via de foto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten