Dagje vlinderen en wieberen

Ik vermaak me altijd wel met iets. En als het niet af komt is er morgen wel weer een dag. Het is dat het zondag is, met een gerust hart kan ik dan ook schuiven na de melding van een straffe soort vlinder, door Jan Jacobs gevonden: een Keizersmantel dartelde langs een oud spoortje nabij Groesbeek. Daarnaast was dit eigenlijk ook een goede lokkertje om weer eens in deze mooie omgeving rond te kijken, dat doe ik tot m'n spijt ook te weinig.

De weg door Heumensoord verloopt vlotjes, al ben ik wat verbaasd over de aanplant van het vele nieuwe groen: de Vierdaagse komt er weer aan en Defensie en consorten hebben het vierdaagseterrein wederom volgeplant met kasjes waar de baretten weer een paar dagen tot volle bloei kunnen komen. Of half afsterven. Hangt er vanaf hoe veel beweging ze krijgen. Een snelle blik op het zweefvliegveld levert alleen grote witte zweefvliegjes op. Lang zal het niet meer duren, dan kunnen we hier onze trektelpost weer betrekken omdat de najaarstrek weer plaatsvindt. Wat kijk ik daar weer naar uit!

De plek van de Keizersmantel is snel gevonden. In het zonnetje zijn allerlei soorten vlinders en insecten druk door de bramen aan het schuimen. De rugzak gaat op de grond, de fiets op de standaard en vervolgens maar baantjes trekken rond de plek waar de vlinder was gezien. Na een paar baantjes zie ik vanaf de Biesseltsebaan een hoedje aan komen lopen, Rob Felix blijkt de drager ervan. Samen zoeken we al op en neer lopend verder. De vlinder laat zich helaas niet zien en langzaam lopen we meer richting Groesbeek. Éénmaal zien we hoog boven het spoortje een 'grotere' vlinder, traag zwevend met platgehouden vleugels. Voor we deze goed en wel kunnen bekijken schiet ie helaas het bos in. En komt niet meer tevoorschijn.

Mijn fiets staat nog los, de rugzak met telescoop er naast. Vandaar dat Rob doorloopt richting Groesbeek en ik voetje naast voetje terugwandel. Mocht een van ons iets vinden dan bellen we. Al slenterend vermaak ik me met het met de telefoon fotograferen van vlinders en insecten. En druk dat het is! Overal waar ik kijk fladderen, vliegen en zweven vlinders en insecten: Eikepages, Groot Dikkopjes, Gehakkelde Aurelia's en andere algemene dagvlinders. In de insecten ben ik nog niet zo thuis. Aan de hand van foto's moet ik die thuis maar eens determineren. In het bos roepen een Kuifmees en Glanskop.

De lucht afspeurend komt nog een leuke combinatie van 'vlinders' en 'vogels' langs: een mooie Wespendief baltst al vlinderend boven me. Schitterend om deze roofvogel zo met stuitervluchten en applaudiserende vleugels te zien baltsen. Rob komt weer aangelopen, zonder resultaat en ik kan helaas ook geen positief nieuws melden Gezamenlijk zoeken we nog even langs het oude spoortje ten oosten van Mulderskop, maar hier blijken amper braamstruiken te staan. Wel krijg ik uitleg over diverse soorten Sprinkhanen. Eigenlijk ook wel een ontzettend leuke soortgroep!

Rob had er al een inventarisatieochtend op zitten en gaat op huis aan. En hoewel de lucht wat dreigend overkomt, besluit ik nog even door te gaan. Ben tesnlotte nu toch al buiten. Langs het spoortje fiets ik naar Groesbeek. Onderweg laten twee prachtige Zandhagedissen zich van dichtbij bekijken, luierend in de zon. Het laatste stuk spoor mag ik niet afmaken, het hele zwikkie is afgezet. Er is een mountainbikewedstrijd aan de gang en ik moet omfietsen. Ach, 'omfietsen', ik hoef geen trein te halen, zoals het bij die mountainbikers lijkt. Door het dorp Groesbeek heen kom ik bij de golfbaan uit, waarlangs ik de Postweg insla. Bij het Afrikamuseum gaat de route een kwartslag rechts, naar Berg en Dal. Even op de Wylerberg kijken. Op een van de vaste plekjes waar ik vaak post en luister naar de Middelste bonte specht en Kortsnavelboomkruiper maak ik even een halt. Erg leuk zijn de jonge Bonte Vliegenvangers, recht voor me in een dode boom in het zonnetje. Een paar Grauwe Vliegenvangers zit er vlak naast. Met de telefoon en telescoop probeer ik een foto te maken. Als ik door de scoop kijk om te 'richten' krijg ik een erg geelgroenwitte zanger in beeld. Een Fluiter! Die had ik nog niet eerder hier gezien of gehoord. Afgeleid door deze altijd sympathieke zanger volg ik 'm een tijd. En kom zo langs een tweede Fluiter! Rustig, maar vaak verscholen in het bladerdek schuifelen de vogels door de bomen.

Ondertussen is een jonge Bonte vliegenvanger vlak voor me op de grond gaan jagen, wat dan de aandacht weer trekt. Fiets, rugzak uitgepakt en ikzelf staan midden op het wandelpad geparkeerd, wat verbaasde blikken van passanten oplevert. Na een half uur fiets ik de berg af en langs het Wylermeer en de Ooijsche Graaf kachel ik naar de Kaliwaal. Met alleen een Kleine Plevier als 'hoogtepunt' ben ik snel klaar hier. Gelukkig wordt de lege Kwaliwaal gecompenseerd door een iets gezelligere Erlecomse Waard. Negentien Lepelaars staan op een kluitje bij elkaar, zes Geelpootmeeuwen en vier Grote Mantelmeeuwen staan op het Waalstrandje. Een Slechtvalk komt de boel een beetje opschudden, hopelijk vliegt er nog een leuk verstopt steltlopertje op. Maar de valk heeft andere plannen en vliegt snel door.

De gordijnen onder de donkere wolken in de verte voorspellen minder prettige omstandigheden, temeer omdat ik er weer eens achter kom dat bíjna alles in m'n rugzak zit. Geen regenpak dus. Snel fiets ik door naar de Oude Waal om hier nog een stop in te lassen, voordat het donker wordt omdat iemand de gordijnen dichttrekt. De eenden gaan alweer richting eclipskleed, altijd lastiger om ze dan snel te determineren. Een Zomertaling en een Slobeend ver in het veld verraden zich door restjes zomerkleed. Drie Witgatjes staan op de punt van het schiereiland. Na een overvliegende Grote Gele Kwikstaart houd ik het voor gezien. Het is nu aan de westkant van Nijmegen 'menens' wat hoge luchtvochtigheid betreft. In hoog tempo fiets ik op huis aan. Helaas is het enige wat daarna nog droog is mijn kamer. Douchen hoeft in elk geval niet meer...