Bezoekje aan de ringbaan

Nadat ik 's gistermorgen Bram Ubels al was tegengekomen sprak ik die middag weer met Frank Majoor over de mogelijkheid eens te komen kijken bij de CESlocatie in de Ooijpolder. CES betekent Constant Effort Site. Dit is een locatie waar men in een bepaalde periode volgens een vaste netopstelling vogels vangt om te ringen voor onderzoek. De CESperiode is nu afgelopen, maar in het najaar gaat het ringen nog door.

Vanochtend vroeg krijg ik al een telefoontje: ze hebben een Snor gevangen. Een regionale zeldzaamheid en voor de ringlocatie de eerste die ze ooit in hun net hebben gekregen. Ik zit nog thuis en wil eerst bij de Oude Waal kijken hoe het er voor staat en zeg dat ze niet op mij moeten wachten met loslaten. Bij de Oude Waal zijn niet zo heel veel andere soorten dan afgelopen dagen te zien, zodat ik doorfiets naar de Ooijsche Graaf. Op een afstand hoor ik al meer zeldzame soorten dan ik (waarschijnlijk: een deur niet dichtgooien he..) ooit bij elkaar in de Ooij zou zien: een, heel modern, Ipod met een mix aan vogelgeluiden staat aan om de doortrekkers richting netten te lokken. Terwijl ik naar de ringers loop vliegt een Witgat laag over. Twee Indische Ganzen vliegen knorrend naar het noorden en langs het pad fladdert een pracht van een Gehakkelde Aurelia. Bram en Frank zijn, samen met Rob Voesten en Fabian Meijer, al een paar uur bezig. Ze hebben inmiddels ook al een aantal Rietzangers gevangen, welke ik graag nog eens van dichtbij zou willen bekijken.

Spoedig hangt een fraaie Rietzanger in het net. De gevangen vogels worden in draagzakjes bij een tafel verzameld, geringd en zonodig gemeten en dan weer losgelaten. Alles wordt in een logboek genoteerd. In de struiken zitten allerlei Zwartkoppen, een familie Grasmussen en vele Kleine Karekieten. Die dan ook regelmatig worden gevangen. Mooi is de jonge Grote Bonte Specht, die voorzien van een ring en de nodige bewondering weer los wordt gelaten. Intrigerend is het gedrag van een Matkop en Koolmees als Frank ze op de rug op tafel legt. Ze blijven dan gewoon liggen! Tot ze erachter komen dat ze vrij zijn, en dan snel de bosjes naast ons in schieten. Rob komt op een gegeven moment met een zakje aan, de anderen moeten raden wat er inzit. Het is géén nieuwe dagsoort. Tsja. Het blijkt om een Rietzanger met een 'Helgoland'ring te gaan, een vogel uit Duitsland dus.

Verschillende soorten komen langs de tafel en ik grijp dan ook m'n kans om van dichtbij deze eens beter te bekijken. Enige moeite kosten drie Witgatjes, die rondhangen bij een netopstelling aan het water. Ze later zich echter niet verleiden het net in te vliegen. De slimmerikken vliegen door de lage open ruimte onder het net door. Gevalletje 'net niet' zou je kunnen zeggen. Een Kleine bonte specht vliegt over, een Grauwe Vliegenvanger zit in een boomtop. Als het één uur is moet ik er vandoor. Maar ben wel een leuke ervaring van dichtbij rijker, onder andere waarnaar gedetailleerd te kijken bij het kleed van een vogel om de leeftijd ervan te bepalen. En heb de Rietzanger, waar ik bij de Oude Waal altijd graag naar zoek, ook eens van dichtbij kunnen bekijken. Dat heeft blijkbaar zo'n indruk achtergelaten dat ik 's avonds extra m'n aandacht aan de soort besteed bij de Oude Waal. En er ook twee weet te vinden, scharrelend onderin m'n favoriete stukje riet langs de dijkrand...