Heemtuin vol Schnappies

Vanochtend ben ik wat draaikonterig. Wat zal ik doen? Trektellen op Maldens Vlak kán leuk zijn, maar het is wat druilerig weer. De windrichting voor leuke soorten of aantallen is ook niet helemaal goed, ik vermoed dan ook dat er niet echt veel zal vliegen. De Ooijpolder in? Mwa; alweer? Een leuke optie is de heemtuin nabij het Goffert, eigenlijk Educatieve Natuurtuin Goffert geheten. Vorig najaar en winter was dit altijd een leuke 'local patch' van me voor zangers, lijsters en ander klein gevederte. De tuin bestaat uit diverse soorten struiken, er liggen twee leuke vijvertjes, er is een akkertje, een soort van heideterreintje en een kruidentuintje. Het geheel wordt omsloten door dichte struiken, dennen en loofbomen. Een combinatie op een klein oppervlak die al leuke waarnemingen heeft opgeleverd. Die dus maar! De fiets gaat op slot bij het hekje en ik wandel, nog zonder telescoop, de tuin in. Een eerste rondje levert niet direct veel op. Een Groene Specht vliegt van de grond op en golft naar een plek verderop. Omdat ik bijna altijd in een soort '8'-rondje door de tuin loop kom ik nu weer in de buurt van de uitgang, maar dan op een opener heideachtig stukje met verspreid staande berken, berkjes en struiken. Uit een boom schiet iets half schuin omhoog en keert weer terug. Vliegenvangergedrag. Dit vraagt om een tijd stilstaan. En een telescoop, die ik dan ook snel ophaal.

Hoe langer ik stilzit, in ben maar gaan zitten op de open plek, hoe meer ik om me heen van die uitvallende vogeltjes zie. Schitterend! Het tellen gaat wat moeilijk, de vliegenvangers zijn erg beweeglijk en vliegen dan hoog, dan bijna laag over de grond heen en weer. Uiteindelijk kom ik op een voorzichtige schatting van vijf Bonte en zeven Grauwe Vliegenvangers. Overal om me heen hoor ik het droge snavelge'schnap' als er weer een langsvliegend insect wordt verschalkt. Een zanderig plekje blijkt geliefd, zittend op de onderste takken van een boom wordt frequent een uitval naar het zand gedaan. In een berkje vlak naast me foerageert een groenig vogeltje met lichte poten: een Fitis. In de struiken scharrelen meerdere Tjiftjaffen. Kool en Pimpelmezen peuteren om me heen hun kost bij elkaar.

De beide soorten vliegenvangers zitten soms op een tak open en bloot voor me. Ze pendelen een beetje van links naar rechts door de 'haag' en komen dan langs een wat opener stukje vlak voor me. Helaas zijn ze zo verdomd snel dat 'makkelijk anders is' om een foto te maken. Het maakt het wel spannend om zo die vliegenvangers wat skulky tussen de struiken te zien zitten. Uit het hoge gras in de schaduw van een compactere groep berken steekt een rode pluimstaart omhoog. Als ik de Eekhoorn bekijk zie ik net hoe hij een complete eikel in z'n mond drukt en weer verder hopt. Waar laat ie het?!

Door het konstante gekrioel, alsof ik naar een kampvuur zit te kijken, ga ik zo op in de groep vogels dat ik de tijd lichtelijk vergeet. Het klokje geeft aan dat het wel weer tijd is om richting het werk te gaan. Snel fiets ik naar de vijvertjes in het Goffertpark om te kijken of hier ook al weer zangertjes in de struiken er omheen zitten. Het enige wat er nu aanwezig is zijn mensen die al zitten te wachten op het concert van Coldplay in het Goffert deze avond. 'Idioterie' denk ik, wie gaat er nu acht uur wachten voor iets? En bedenk dan dat ik zelf bij de Grijskopspecht van Oosterbeek 's ochtends om zes uur al aanwezig was. Om 'm vervolgens pas 's middags om vier uur te zien. In ieder geval is het hoge mensengehalte op dit plekje reden om m'n nog beschikbare tijd in een andere plek te steken. Weer op weg richting werk bezoek ik een terreintje langs het spoor in de buurt van station Heijendaal. Vroeger, in de tijd dat het nog volkstuintjes waren, was dit hét terrein in Nijmegen voor Europese Kanaries. Sinds deze zijde van het spoor op de schop ging en er een soort parkachtig gebeuren werd aangelegd zijn ze verdwenen. Nu is het op zich wel weer enigzins verruigd, wat vaker bezoeken kan misschien nog wel eens wat leuks opleveren. Vandaag vliegen er net twee Grote bonte spechten weg en foerageren er twee Tjiftjaffen in een met klimop begroeid hek.

Een flink eind verderop, langs de Kwakkenbergweg, breng ik een bezoek aan het kerkhof 'Rustoord'. Deze is vrij groen ingericht en de vele bomen en struiken zijn in de winter altijd goed voor Vuurgoudhaantjes, Appelvinken of ander klein spul. Nu is het er lichtelijk, tja, uitgestorven. Ooit hoop, nou, eigenlijk verwacht, ik er Ransuilen aan te treffen. 'Hier roest...'. Overigens word ik altijd behoorlijk stil na het lezen van de vele zerken. Ben ik net blij met vier Vuurgoudhanen, lees je dat iemand niet ouder dan dertien is geworden. Een lach en een traan naast elkaar.

De volgende dag lijken de vliegenvangers uit de heemtuin vertrokken, ik zie en hoor nu slechts één Grauwe. Dit keer zit er dan wel weer een Vuurgoudhaan en hoor ik Kuifmezen. De Groene Specht vliegt weer naar de andere kant en de Eekhoorn propt nog steeds eikeltjes. Het gevoel is in ieder geval weer bij me wakker: het is weer Tuinenstruintijd!