Het is vandaag heerlijk lekker weer met een prachtig koublauwe lucht. Op het SOVON-kantoor kriebelt het dan ook en als de Dwerggans vanochtend weer wordt gemeld, is het plan om 'in de pauze' te gaan zoeken dan ook snel gemaakt. Met z'n vijven, Menno Hornman en Henk Sierdsema in de ene auto, Joost van Bruggen, Fred Hustings en ik in de andere, koersen we rond twee uur de polder in. De plek waar Jan Willem Jonkers en Jouke van der Zee 'm rond tien uur meldden, langs de Sint Hubertusweg, is leeg. Een stuk verder op de Hubertusweg slaan we links de Leuthsestraat in en rijden deze naar het westen uit. Groepjes ganzen die we onderweg controleren hebben geen Dwerggans in hun midden.
Aan de westzijde van de Leuthsestraat, achter de boerderij ter hoogte van de zuidelijke Groenlanden zit een hele grote groep ganzen. We parkeren hier de auto langs de weg en beginnen vanuit de auto de groep af te kijken. Deze groep levert niets op, waarna Joost een kleine dertig meter verder, net voorbij een haag waardoorheen we al ganzen zagen, de auto weer stilzet. Fred stapt uiteindelijk voorzichtig uit en begint geleund tegen de auto vanaf een net iets hoger standpunt de ganzen te bekijken. De ganzen blijken hier geen problemen mee te hebben. Als hij een tijd de groep h
eeft doorgespit, krijgt Fred de Dwerggans ineens in beeld! Hij is niet makkelijk, zo achterin tussen de Kolganzen. Uiteindelijk hebben Joost en ik 'm gelukkig ook in beeld. Hierna is het een hele toer de gans in beeld te houden. Gebruik makend van herkenningspunten in het terrein, vooral molshopen kunnen in zo'n geval érg handig zijn, weten we 'm elke keer weer te vinden. Af en toe laat de vogel zich tot onze opluchting wat openlijker tussen de groep bekijken. Max van Dongen die toevallig langskomt krijgt de Dwerggans op een groen bedje voorgeschoteld. Ook somt Fred de nodige halsbandringen van Kolganzen op, die netjes met een pen op de hand worden genoteerd. Dat wordt niet vergeten over te schrijven voor de handen worden gewassen straks!Een voorbijscherend roofvogeltje heeft de kenmerken van een vrouwtje Smelleken, maar verdwijnt toch te snel naamloos achter een haag. Joost vindt nog een Kolgans, die, door z'n witte kolvorm en witte oogring, enigzins doet denken aan een Dwerggans. Een uiterlijk die wel vaker wordt aangetroffen én versleten wordt voor Dwerggans. De 'pauze' is allang voorbij, als we met een korte stop bij de twee adult Wilde en twee Kleine zwanen op de Oude Waal weer naar kantoor rijden. Hier krijgen we te horen dat Menno en Henk nog wel in het veld waren, toen wij de Dwerggans zagen. Wij dachten dat ze al weer naar kantoor waren. Ietwat slordig dat we niet gebeld hebben. Zij hadden langs de Koudedijk dan weer een leuke Roodhalsgans! (Foto Dwerggans Fred Hustings)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten