Helgoland. Tag 1

Mijn paraplu waait kanten op welke niet bepaald bevorderlijk voor z'n constructie zijn en het beeld van zo'n in een openbare prullenbak gedouwd stakengevalletje schiet door m'n hoofd. M'n rugzak houdt zich ferm, een soort van festivaltas die ik heb volgedouwd met het betere snaaiwerk voor onderweg blijkt te zwaar en scheurt uit z'n hengsel. Als regen enthousiast zou kunnen zijn, dan is ze het nu wel héél erg. Met een brede grijns loop ik door een donker en verlaten Willemsweg naar het treinstation. Ik geniet van het weer. En het feit dat we om kwart voor zes met vier mensen met de auto naar Cuxhaven rijden, om daar in te schepen voor vier dagen Helgoland. Koppensnellend ga ik voor het station door een Metro heen. Bram Aarts zet z'n fiets weg, Frank Saris komt aan met de auto en even later kunnen ook de spullen van Erik van Winden achterin worden gelegd. Jetzt geht lös!

De rit gaat voortreffelijk. Rond kwart over acht maken we een korte stop. Even de benen strekken en de eerste soortjes binnenhalen. Een tweetal Koperwieken en Geelgorzen vliegen rond, een Tjiftjaf met een afwijkende, monotone zang krijgt onze aandacht. Er klinkt niets verdachts in door en zal een jonge vogel zijn die de slag nog niet te pakken heeft. Bij Neuwapelergroden maken we rond kwart voor tien een tweede stop en hebben we een mooi uitzicht over de kwelder. Hier vliegen een Blauwe en Bruine Kiekendief. Verderop langs de weg rijden we langs een aantal Grote Zilverreigers. We moeten nu iets haast maken om op tijd in de haven te zijn, uiteindelijk arriveren we netjes op tijd, en kunnen we om tien voor half elf zo doorlopen de boot op.

De katamaran zet de vaart erin en na een ruim uur komt Helgoland in zicht. Een blauwe lucht hangt boven het eiland. De meeste mensen kiezen ervoor, gezien de hoeveelheid spullen die ze mee hebben, eerst naar de jeugdherberg te gaan. Zelf loop ik gelijk door naar de Grosse Treppe, waar al enige tijd een Baardgrasmus zit. Door een keer te roepen bleek het om de ondersoort 'moltoni' te gaan, waardoor het de eerste waarneming voor Duitsland bleek te worden. De 'trap' is nog dunbevolkt. Een vogelaar die er met een dikke telelens geduldig staat te wachten zou ik later nog vele malen hier aantreffen, wachtend en hopend op die ene foto. Gedwee staren Erik van Winden, Marc van Roomen en ik in een bosje braamstruiken. Hier moet het gebeuren. Dan ineens rumoer en krijg ik de vogel voor de kijker. Wat een gaaf beest! A la, het is mijn eerste Baardgrasmus ooit, dat het een 'moltoni' moet zijn neem ik maar voor waar aan.

Na deze pracht van een binnenkomer lopen we naar de jeugdherberg waar we de aankomende dagen zullen verblijven. Ze hebben het flink verbouwd. Waren er eerst ruime kamers waar je je kont nog kon keren, nu kun je na binnenkomst door een soort saloonklapdeurtjes zelfs eerder genoemd achterwerk niet meer draaien. Één van de leukere acties vindt na deze wat mindere constatering plaats: via de voordeur loop ik naar binnen, spreek Harvey over de kamer waar ik zal verblijven en loop binnen een paar minuten door een achterdeur weer naar buiten, waar ik zo kan aanschuiven bij de rest die onder andere staat de kijken naar een parel van een Roodkeelpieper! Vlak achter de herberg ligt het Nordoststrand en op het zeewier wemelt het van de meeuwen, piepers en kwikstaarten. Er tussen scharrelen Sneeuwgorzen en Strandleeuweriken. Bijna onze hele groep hangt hier rond en er is werkelijk van alles te zien. Vlak naast ons passeren een Smelleken over zee en een jonge Drieteenmeeuw, welke later over het dak van de herberg verdwijnt. In de verte keilt een Noordse Stormvogel met stijve vleugels over zee.

Op het eiland zijn vele leuke soorten gezien. Een hele dag bij het strand blijven hangen is natuurlijk heerlijke luiheid, hierdoor leuke soorten missen is natuurlijk jammer. Met een groot deel van onze groep lopen we weer naar de 'Grosse Treppe', waar het nu aardig druk is. Ook nu laat de 'moltoni' zich weer even zien. De drukte om het sneaky bramenkruipertje krijgt al snel de naam 'circus boltoni'. Nadat iedereen de grasmus heeft gezien lopen we door naar Mittelland, waar een Bruine Boszanger zou zijn gezien. Later blijkt dat dit niet helemaal de goede plek was. De boszanger werd bij Kringel, een gebied er net naast, gezien.

Op het Mittelland staan we voor een kleine onmogelijke opgave. Vindt maar eens een Bruine Boszanger in alle bosjes tegen de helling. Iets met speld en hooiberg. Aandachtig wordt alles bekeken. Winterkoningen, Zwartkoppen, Tjiftjaffen. Het kruipt allemaal voorbij. Een Bruine Boszanger laat zich niet zien. Ik hou me bezig met het fotograferen van een Roodborsttapuit. Bram Aarts vindt ondertussen een 'spannende' 'Acrocephalus', ofwel karekietachtige, in de bosjes op de tegenoverliggende helling. Geduldig wachten we tegen de helling aan. Alleen Bram ziet de vogel nog een keer kort, daarna is er geen beweging meer te bespeuren in de vele vegetatie. We zouden ons op een hellend vlak begeven, wat we tóch al doen, als we hier nog iets van zouden maken. Mogelijk betrof het toch 'gewoon' een Bosrietzanger of zo. We lopen door naar Kringel.

Verspreid slenteren we over Kringel. 'Kringel' is een gebiedje met aan de ene zijde de zee en aan de andere kant lage vegetatie en struiken op een helling. Er tussen ligt een stenige vlakte. Gisteren werd hier al een 'Gelbbrauen Laubsänger', ofwel Bladkoning ontdekt, vandaag blijkt ie er nog steeds te zitten. Wat een magnifiek mooi zangertje! Met een klein groepje mensen genieten we van z'n gescharrel door de lage vegetatie. Af en toe zit de zanger zelfs open op de stenen. Puur genieten! Harvey van Diek weet een schitterende foto van de biddende 'Blako' te maken. Achter een gebouwtje zit een Gekraagde Roodstaart, altijd mooi meegenomen voor de daglijst! 's Avonds verzamelen we in de Nordseehalle, waar de Helgoländer Vogeltage plaatsvinden. Naast interessante lezingen staat er een stand van Zeiss en zijn er jaaroverzichten van Helgoland te koop. Deze fraai vorm gegeven uitgave is echt een must om te hebben, ik koop dan ook wat leesvoer in. Na de koffie kantelen we wat biertjes en duiken dan onze 'container' in. Morgen weer een dag, met ondere andere een Big Day waar vele teams aan zullen meedoen.