Geen Eider, wél een Drieteenstrandloper!

Elke keer dat ik de waarnemingenrubriek voor de Mourik, het kwartaalblad van de VWG Nijmegen, schrijf is er wel zo'n ontzettende sloot aan waarnemingen die verwerkt moeten worden, dat ik dacht het voorbereidende werk maar eens in stukjes te doen. Zodoende zat ik thuis nu al leuke waarnemingen in een Excelbestand te filteren. Bij het checken van een waarneming op internet zie ik dat er vandaag weer eens een Eider was opgedoken in de Loonse Waard bij Wijchen. De toegevoegde foto laat zo te zien een jonge vogel zien en zou dus mogelijk een ander exemplaar kunnen zijn dan de eerdere vogel die afgelopen maanden eerst regelmatig en later af en toe werd gemeld. Buienradar wordt gecheckt om te kijken of de heersende hoge luchtvochtigheid ook aan druppelvorming doet, maar het lijkt voorlopig droog te blijven.

Drie kwartier later schiet ik op de Graafseweg in het dorp Alverna toch maar in een regenjas omdat er toch redelijk wat water naar beneden komt. Honderd meter verder gaat ook de regenbroek aan, het water komt nu hozend uit de lucht. De broeiende temperatuur zorgt er helaas wel voor dat de binnenzijde van het regenpak net zo nat wordt. In Wijchen zuid neem ik het pad langs het Wijchens Meer, een interessant stukje water met z'n rietkragen, je weet maar nooit. Een Visdief maakt z'n duikvluchten vlak boven het water. Via de Ravensteinseweg klim ik de dijk op en kijk met de telescoop over de Loonse Waard. Voorlasnog geen Eider te bekennen. Een zestal Visdieven zijn druk roepend aan het socializen boven de plas.

Langs de Maasbandijk hoor ik een Zwarte Roodstaart ergens tussen de zandfabrieken roepen. In de jachthaven langs de Van Cittersweg dobberen wat Futen en Kuifeenden. Op een plas aan de zuidkant van de weg staan zo'n honderd Kleine Mantelmeeuwen en enkele Zilvermeeuwen in het water op een zandplaat. En ook op deze plas geen Eider. Iets verderop schiet een roodstaartig vogeltje de struiken in, een jonge Zwarte Roodstaart blijkt iets later. Vanaf de oostoever van de grote plas kijk ik met de telescoop alles goed af. Een drietal Knobbelzwanen maken een rondje langs de randen, een Kokmeeuwen staat op de oever. De laatste keer dat ik de Eider hier zag zwom de vogel helemaal aan het eind van het schiereiland tussen de Maas en de grote plas in. Ik besluit daarom wederom over de dijk die kant op te lopen.

In de ruigte zingt tot mijn verrassing een Blauwborst, geflankeerd door een paar Bosrietzangers. Visdieven staan op de oever langs de grote plas. Halverwege de dijk zwermt een groep Ringmussen over de ruigte. Aan het eind van het schiereiland zwemmen tientallen Grote Canadeze en Brandganzen met jongen. Gele en Witte Kwikstaarten schieten links en rechts de dijk over, gevolgd door Kneutjes. De roep verraad de aanwezigheid van twee Kleine Plevieren, langs de rand, vlak onder de wilgjes vissen een tiental Blauwe Reigers. Een tweetal Buizerds cirkelend in de lucht krijgen op hun kop van twee Zilvermeeuwen, een Torenvalk vliegt daarom misschien iets hoger. In de ruigte scheren ineens de blauwe vleugelvlekken van twee Weidebeekjuffers. Rustig hobbel ik er achteraan en kan zo deze drukke juffers mooi bekijken, prachtig!

Maar ook op het eind geen Eider. Vanaf het eind terugkijkend zie ik wel een groep van acht Visdieven vanaf de Maas de grote plas opvliegen. Over het midden van de dijk loop ik weer terug, maar de gedachte dat de Eider misschien ergens voor pampus langs de oever ligt doet me langs de rand van het water lopen. Zodat ik even later dan ook tegen een oranjerood getekend strandlopertje aan blunder die op een zandplaatje langs de oever staat. Langzaam sluip ik er heen en maak wat foto's met mijn mobiel door de telescoop. Een vissersbootje komt iets te dicht langs, en de vogel gaat op de wieken naar verderop. De vogel heeft in ieder geval brede vleugelstrepen. Vlug installeer ik me onder dekking van de ruige oever vlak bij de zandplaat. En tot mijn verbazing komt de adult zomerkleed Drieteenstrandloper, want daar blijkt het om te gaan, terug en gaat vlak voor mijn neus, op zo'n vier a vijf meter rustig foerageren. Wat een prachtkans! De vogel zit echter zo dichtbij dat ik amper scherp kan stellen én foto's met de telefoon kan maken. Af en toe gaat het koppie schuin omhoog om de lucht te checken.

Lange tijd geniet ik van dit makke juweeltje en kruip daarna langzaam achteruit de hoge ruigte op de oever in en keer terug naar het midden van de dijk. Hier loop ik een klein eindje verder en neem dan een kijkje in de smalle geul tussen de Maas en de dijk. Naast een Kokmeeuw is een zwartwitte vogel druk heen en weer aan het banjeren: een Kluut! Altijd leuk deze vogels te zien. Samentrekkende donkere wolken en de afspraak thuis te zullen koken nopen me helaas afscheid te moeten nemen van de waard. De groep mantelmeeuwen is gegroeid zie ik al langsfietsend. Maar helaas, geen Eider. Wel een nieuwe (strandloper)soort voor de provincie Gelderland rijker!