'Well' done

We hadden een ander plan. Maar plannen horen op z'n tijd gewijzigd te worden. Zodoende togen Geert Lamers en ik niet volgens plan naar het hoge noorden van ons landje, maar rijden juist zuidwaarts. In het nieuwe natuurontwikkelingsgebiedje bij Linden, onderdeel van de Kraaijenbergse Plassen krijgen we na een korte zoekactie de hier al een tijd rondhangende Krooneendman in beeld. Iets verderop, aan de andere kant van de weg, dobberen op plas 8 een tweetal van de eveneens al geruime tijd aanwezige Toppers.

Om 13:28 krijgen we een sms van Rob Voesten: 'eerste winter Zwartkopmeeuw bij Well aan de kade'. Well, daar maar naar toe dan hé! Als we er aankomen zit Rob er al weer: hij moest er even tussen uit voor een voetbalwedstrijd. En dat is te zien ook! In trainingspak, voetbalsokken en in gympen zit hij op een krukje kaas vanuit een vuilniszak te strooien. Hiermee lokt hij meeuwen, zodat hij de ringen af kan lezen. En de nog steeds aanwezige, zeer gretige Zwartkopmeeuw maakt er ook dankbaar gebruik van. Wat weer prachtige beelden oplevert van deze meeuw op slechts een paar meter afstand van de aanwezige vogelaars.

We krijgen een belletje: Kraanvogels komen ongeveer onze kant op. Nu moeten we ook nog eens de lucht in de gaten houden. Gespannen turen we in de richting waar ze vandaan zouden moeten kunnen komen. Weer iets later een telefoontje vanaf de Hamert: vier Kraanvogels aan de grond op het Nieuwe Heerenven! Dát willen we natuurlijk ook wel zien, en de aanwezige vogelaars springen in de auto, zich opmakend voor een mooi schouwspel. Helaas gooide een overvliegende groep Kraanvogels roet in het eten, door de ter plaatse vogels mee te trekken. Bij aankomst dus geen Kraan meer te bekennen. Nu het hele Wellse clubje hier staat, kunnen we net zo goed wachten of er misschien meer over komen. Dit levert wel sferische plaatjes van een Nieuw Heerenven die de nacht ondergaat. In de verte horen we vier Bosuilen de dag afsluiten en is het tijd huiswaarts te gaan. Zwaar nagenietend van een lekkere dag rijden Geert en ik terug.

De volgende dag zet ik verkeerd in, blijf thuis en mis zo zo'n slordige 1100 Kraanvogels over de Hamert. Ai!

Boomleeuweriken! Owja, en enige trek

Vanochtend even lichte twijfel. Wat te doen? De lucht ziet er grauw uit, alsof het elk moment kan gaan regenen. Na een hoog overflappende Kievit over m'n huis in de grijze lucht maar even een 'testrondje' kerkhof naast mijn huis gedaan. De achterdeur net uit, of er komt een Ooievaar laag overcirkelen. Dat begint leuk! Op het kerkhof een leuke samenzang van Zanglijster, Appelvink en Sijs.

Dan toch maar even met 'mijn vriendin' naar het Maldens Vlak, de trektelpost van de VWg Nijmegen ten zuiden van de stad. Die overvliegende Boomleeuwerik van Fred gisteren zou toch zomaar....Ergens in Heumensoord zingt een Grote Lijster en nabij de schietbaan kiepen twee Kruisbekken door het bos. Een Zwarte Mees pompt z'n fietsband op, een Glanskop prikt er juist weer in: pi-tsje!.Op het vliegveld is het even wennen: 'goh, waarom komen de vogels toch van achter over me heen vliegen?' Verrek, ik moet andersom kijken! Tsss, Remco toch. Nog bezig met mijn installatie méén ik iets te horen wat ik graag zou willen horen. Daarna hoor ik het duidelijk, vanaf de startbaan: 'dudelieje. Dude dude dude dude dude'. Jaaaa, daar zijn ze weer! Na wat zoeken vind ik een man Boomleeuwerik die vanaf de grond zit te zingen. Prachtig dat geluid, een kippenvelletje ontwikkeld zich bij m'n knokkels en trekt langzaam over m'n armen naar boven. Dat er zo te zien enige trek plaatsvind is een extra reden om een tijd van de Boomleeuwerik te genieten en wat langer rond te hangen.In de top van een den zit een Klapekster en na de eerste Kieviten blijven deze over komen. En nog meer en nog meer...Wat is dat toch voor een gek gebrabbel in die hoek. Och, de Klapekster heb ook het voorjaar in de bol en zit ook te zingen. Het wordt steeds leuker!

Op links noteer ik een kekkerende Havik. Dat wordt dan een uitsluitende waarneming met die kekkeraar voor me en samen met die op rechts maakt dat ik me waan in een onwijs natuursurroundsystem. De vogel links maakt een rondje met zijn vrouw. 'Lieve schat, dit stuk is aankomende zomer van ons'. Die voor mij denkt 'ik moet rap wezen' en bakent met zijn vrouw ook een stuk af. De vogel rechts is blijkbaar zelfverzekerd en komt het bos niet uit.Ik had niet in de planning lang te blijven, ben er niet echt op gekleed en voel me net de windvaan waar de stevige wind heerlijk strak doorheen blaast. Maar ja, zo gaat dat met trektellen: nog héél even....Ik ben de Klapekster kwijt en wil proberen nog wat foto's te maken. Met de kijker maak ik een rondje en tot mijn lichtelijke verbazing zit de vogel helemaal in de zuidwesthoek, vóórbij het stuk met Amerikaanse eikenaanplant, hoog in een boom. Er omheen zitten kleinere vogels 'm te jennen en krijg ik een beeld van Gargamel en de smurfen in m'n hoofd. Weet niet waarom. Misschien omdat ik de Klapekster hoor denken 'hehe, dat wordt smikkelen ende smullen....'

Nauwelijks vijf minuten later zit de vogel doodleuk weer bij de windvaan! Hier staan we even heel dicht tegenover elkaar en door de telescoop zie ik de glimmers in z'n ogen: prachtig!Vervolgens gaat ie strak het veld zuidwaarts over, een den in. Na een kortstondige stop vliegt de vogel zuidwestelijk het bos over om daar plaats te nemen in een hoog uitstekende boom. Daarna gaat de vlucht naar de hoge dennen aan de zuidkant van het veld om, na een korte opname van de omgeving vanuit een hoge top, te verdwijnen naar zuidoost. Mulderskop?Terwijl ik naar de Klapekster zit te kijken hapt een Goudplevier naar adem en puu't het uit. Waardoor ik haar ontdek tussen een groep Kieviten. Een tegendraadse Wulp vliegt juist naar zuidwest en dat bakbeest wat in zuid komt overcirkelen lijkt donker van boven, en is ook donker. Zoals een Grote Mantelmeeuw hoort te zijn. Een Rietgors baant zich roepend moeizaam een weg naar noord, de eerste van drie. Achter me, én links én rechts hoor ik nu een zingende Boomleeuwerik. Dat zijn er drie. Maar die Graspieper ontgaat me toch niet.

Terwijl ik naar de najaarstrektelpost loop komt er laag over het bos een roofvogel aangesjeesd, zo'n speer zonder stokgedeelte laat maar zeggen. Laag jakkert een man Slechtvalk over de startbanen richting Weurt. Even het paartje daar sarren? Of een uur later dit naar voldoening heeft plaatsgevonden weet ik niet, maar uit noordoost komt van hoog een man Slechtvalk naar beneden gedoken en trekt vanaf de startbaan zijn weg laag over de bossen naar zuid door.De Witte Kwikstaart is weer op de thuisloods en tweemaal twee Kruisbekken kieperen over het veld. Alsof het maandag 12 uur is gaan de Grote Lijsters als sirenes aan en van alle kanten barsten ze in gezang los. Om niet veel later kollektief weer te stoppen: de grenzen zijn weer even afgebakend. Een viertal Buizerds is intussen stevig doorvliegend naar noord langsgekomen, een aantal Veldleeuweriken maakt er een vrolijkere boel van en zingen zich een weg naar zuid.En tussen al deze afleiding door maar flappen tellen. Recht over, of verder weg, de Kieviten trekken met regelmaat in een verbazingwekkend hoog tempo in groepjes door. Ik mis ook veel, zie dan nog net wat achter een bosrandje aan de horizon verdwijnen. Na 1136 vogels ben ik behoorlijk gevriesdroogd, en heb nog wat meer te doen vandaag. Op naar huis. Terwijl ik het veld afloop zie ik aan de zuidkant een paar honderd ganzen omhoog komen en naar noord vliegen. Sorry, m'n handen zijn bevroren, een volgende keer.De Boomleeuweriken nemen vrolijk afscheid. Tis voorjaar!

Een dagje lande rijen

Gisteren werden twee Roodhalsganzen ontdekt in de buurt van de Leemput bij Milsbeek. Meestal dwaalt er elk jaar wel een enkeling of aantal door het werkgebied van de VWG Nijmegen, maar twee bij elkaar is een buitenkansje. Met Geert Lamers rij ik 's morgens er naar toe en al snel vinden we langs de Biezendijk de op zich kleine groep Kol en Toendrarietganzen waar ze in zouden moeten zitten. Al snel ontwaren we rode vlekjes in het grauwe grasnoeiende gekrioel. Naast elkaar lopen de twee door het weiland, geen moment wijken niet van elkaars zijde, wat zou kunnen duiden op een paartje. Later voegen Rob en Henny Gorissen, Jouke van der Zee en Jan Hartog zich bij ons en lange tijd bewonderen we deze prachtganzen.

Geert en ik besluiten daarna naar de eveneens gisteren bij Tuindorp gemelde Kleine Rietganzen te gaan zoeken. Vanaf de Veenweg ten noordwesten van Tuindorp vinden we de grote groep Toendrarietganzen waarin ze zaten. Er waait een frisse wind, het gaat wat moeizaam om over deze afstand goed de telescoop stil te houden en er doorheen in het doffe licht de grijze ruggen van de Kleine Rietgans er uit te pikken. Uiteindelijk weten we ze te vinden. Eerst één, en dan verderop een tweede. Ook een Casarca blijkt rond te banjeren. Via een omweg bereiken we de andere kant van de groep en hoewel het nu is gaan regenen zitten we íets dichterbij. De Kleine Rietganzen blijken nu alledrie bijelkaar te lopen. Hoewel de afstand niet zo heel groot is, zorgt de sombere lucht en de regen voor slechts een 'duidelijke glimp'. Desondanks is het erg leuk om eens drie Kleine Rietganzen in een groep van ongeveer 3500 Toendra's in de regio te zien.

Bij plas 5 van de Kraaijenbergse Plassen treffen we de op dat moment practisch gegarandeerde Kuifduiker aan. Zo'n 21 Brilduikers, 21 Brilduikers en een Pontische én Geelpootmeeuw hangen in de buurt rond. Hierna rijden we naar Princepeel, waar al een tijd een groep Kleine en Wilde Zwanen zich tegoed doet aan het groene gras. Vooral de Wilde Zwaan is een bijzonderheid in ons werkgebied.

Nu we toch in deze hoek zijn besluiten we nog even door te rijden naar de Reekseweg bij Landerd, waar op een klein perceeltje al een tijd een tweetal Kraanvogels verblijft. Soms zijn de vogels al dan niet langere tijd weg en lijken dan iets noordoostelijker, bij de Graafse Raam rond te hangen. Althans, in dezelfde periode wordt hier ook een aantal keer een tweetal Kranen gemeld. We zijn de scherpe bocht in de Reekseweg nog maar net door en kijken terug op de akker, of we zien ze al lopen. Ze laten zich prachtig bekijken terwijl ze zich opvetten met resten op de maisakker. Een waardige afsluiter van een mooie dag!

Eider Loonse Waard boekt voor rui gang

Vandaag fiets ik even tussen alles door op en neer naar de Loonse Waard bij Wijchen, aangezien 'de' man Eider weer is opgedoken. Waar hij uithangt als ie er niet is geen idee, maar meerdere malen drijft hij, alsof er niets is gebeurd, weer op de plas. Zes keer heb ik deze vogel nu bezocht en elke keer was de rui weer een stukje gevorderd, zo ook vandaag. Hij was ook niet altijd even makkelijk te vinden. Werd ie gemeld in aan de zuidkant, bleek hij doodleuk aan de noordkant te dobberen. Één keer stond ik te zoeken en kon 'm echt niet vinden. Net toen ik wilde gaan, ontwaarde ik de vogel in een groep Meerkoeten, op zo'n twee meter van de oever af, vlak voor me. Ja, dan kijk je er wel overheen...

Op onderstaande foto's van mijn eerste en laatste waarneming is leuk de ontwikkeling te zien. De eerste is van 12 oktober 2008, de tweede van 13 februari 2009

Rotgans in het Circul bij Persingen

Ik ben lekker thuis aan het werk, als ik 's middags eens kijk of er nog leuke waarnemingen in de regio zijn verricht vandaag. Naast het gebruikelijke gevederte, een opvallende waarneming van een Middelste Zaagbek op een curieuze plek (in een sloot bij Grave, NB) en leuke meldingen van Kortsnavelboomkruiper, Kleine Rietgans, Taigarietgans en de longstayer Kuifduiker, valt m'n oog op een leuke waarneming mét foto van een Rotgans bij Persingen.

Aangezien ik bezig ben eens te kijken hoeveel soorten in een jaar binnen het werkgebied mogelijk zijn, besluit ik aan het eind van de middag een poging te wagen en fiets die kant op. Op de plek zelf is geen Rotgans te bekennen. Aangezien ik bij het kerkje van Persingen sta, moet ik over Het Meertje heen kijken om een grotere groep Kol en Grauwe Ganzen in de Polder van Beek af te kunnen scannen. Maar ondanks de afstand geen zwart in het grauwe. Dan maar eens langs de Koudedijk proberen, een grote groep ganzen is die kant opgevlogen en mijn ervaring is toch wel dat zo'n Rotgans 'ergens' nog even in de buurt blijf hangen. Maar die ervaring wordt geen hier voorlopig nog even de grond in gewerkt.

Dan maar de 'oude plektheorie' toepassen, je weet nooit en nooit gewaagd...Bij het kerkje loopt in het weiland ervoor een klein groepje Kolganzen en vijf Brandganzen. En verrek, bijna vooraan loopt de Rotgans! De vogel laat zich schitterend bekijken en graast rustig verder als ik een half uur later tevreden naar huis ga.,