Op zondag 14 oktober vond er een internationale Big Sit plaats. Op een aantal plekken in het land zaten teams, die de hele dag zouden noteren wat ze vanuit een vast punt konden waarnemen. Door de Vogelwerkgroep Nijmegen werd ook deelgenomen met een post op het zweefvliegveld van Malden.
's Nachts om twaalf uur zat ik thuis al met alle ramen open en dik ingepakt te luisteren of er trek was. In de loop van de avond viel me al op dat er veel minder trek was als afgelopen dagen, toen er meer bewolking was. Om het uur nam ik de beslissing wel of niet te gaan. Ondertussen was ik begonnen oude waarnemingenboekjes over te zetten op Waarneming.nl en stond de cd met trekvogelgeluiden aan ('en op dat moment komt er ineens een ... op de vensterbank zitten. het zal je maar gebeuren..!').
De hele nacht bleef het rustig. Geen tientallen Koperwieken, Zanglijsters of Merels zoals de dagen ervoor. Om kwart voor zeven stapte ik dan ook op de fiets om naar het zweefvliegveld te gaan. Iets verderop in m'n straat tref ik toevallig Jannik Zijlstra, die ook die kant op gaat en nog stond te wachten op Matyas Bittenbinder. Gezamenlijk kneuren we door Heumensoord en om half acht settelen we ons op de telpost. Niet veel later komt Janneke Sindram en net als haar naam gaan ook de eerste vogels het papier op. De eerste drie Zanglijsters, gevolgd door Vinken, een vroege solitaire Grauwe Gans, enkele Sijzen en de eerste Kepen verrichten de opening van de Big Sit.
Het is een heerlijke ochtend. Helder, prachtige zonsopkomst en de weinige wind komt uit het oosten. Later op dag neemt deze iets toe, en neemt de bewolking ook íets toe. Maar al met al heerlijk zacht weer om op de post te zitten.
De Vinken doen het gelijk goed, maar niet in hoge aantallen. Regelmatig vliegen de drietjes, zesjes of viertjes voorbij, af en toe schieten de aantallen wat omhoog. In verhouding vlogen er weinig Kepen. In de ochtend zaten ze vaker tussen de Vinken, later op de dag komen er ook een aantal mooie compacte groepjes Keep voorbij. Ik denk wel dat de soort is onderteld. Kneutjes komen af en toe voorbij. De Houtduiven kwamen pas later op de ochtend los in grotere groepen. Aan het eind van de dag werd het aantal van 4009 vogels genoteerd. Afzoeken van die groepen leverde ook Holenduiven op, die met totaal 30 exemplaren voorbij kwamen.
Van de dienstdoende zweefvliegchef kregen we te horen dat we mochten blijven zitten. Ik wilde eerst beginnen op de echte post en rond negenen verkassen naar de kantine. Daar was het later op de ochtend zó druk, dat ik blij was met de goedkeuring van de man. Iedereen wist de post gelukkig ook goed te vinden. Vroegtijdige afbrekingen van zweefvliegtuig die opgetrokken werden, zorgden wel een paar keer voor het vallen van de 'noodbreukkabel', maar deze kabel werd goed in de gaten gehouden en kwam altijd ver op het veld neer.
Van de roofvogels deed alleen de Sperwer het lekker. Optellen van de eentjes en tweetjes levert een totaal van 39 op. Soms was het wel moeilijk te tellen, ook lokale vogels zaten soms hoog. Ze moesten daarom goed in de gaten gehouden worden om te zien wat hun plan nu was. Hetzelfde voor de Buizerds, die zelfs pas later in de middag blijkbaar er achter kwamen dat ze een keer richting het zuiden moesten. Naast de 67 genoteerde trekkers waren ook redelijk wat lokale vogels actief, zowel dichtbij als op verdere afstand. De 'lichte' van Heumensoord werd er opvallend vaak weer uitgepikt.
De krenten
Een Waterpieper kwam in de ochtend roepend voorbij gevlogen. Om vier over half tien kwam de eerste Smelleken voorbij gesjeesd, één minuut later zie helaas alleen ik een vrouwtje Slechtvalk aan de horizon voorbij schieten. Voordat de anderen 'm kunnen oppikken verdween de vogel achter de bomen. Om vijf over tien passeert de tweede Smelleken op grote afstand oostelijk langs de telpost. Een wandeling door het heideveld direct naast de post veroorzaakt goeie deining onder de vogelaars als Bram Ubels een Velduil oppest, die gelijk het bos in verdwijnt achter de telpost. Dezelfde als de dag ervoor, of een ander? Ook op andere plekken in het oosten worden Velduilen opgemerkt, blijkbaar is er dus wel enige trek van deze magnifieke uil.
Wederom Bram Ubels, inmiddels specialist in de volgende soort, plukte om één minuut voor half elf een cirkelende Visarend ten noorden van de post uit de lucht. Al cirkelend verdween de vogel naar het westen. De grote hamvraag ontstaat als om 10:59 wéér een Visarend werd ontdekt op grote afstand aan de westkant. Een andere, of dezelfde die in die hoek een tijd heeft rondgehangen? Een Beflijster knalt om kwart voor elf zo hard voorbij dat alleen ik 'm helaas zie.
Om twaalf over vijf was er nog een klein groepje tellers over: van grote afstand komt een groep van vier ganzen aangevlogen. 3 Kolganzen en een 'rietgans'. De vogels vlogen eerst zuidwestelijk, maar keren uiteindelijk en komen pal over de telpost. In de telescoop zie ik grijs en roze: een Kleine Rietgans! Opmerkelijk is dat eerder die dag over de telpost van Dieren óók twee Kleine Rietganzen met Kolganzen waren meegevlogen. Hebben wij er meer gemist?
Met heel veel plezier dank ik de volgende mensen die hun steentje aan de Big Sit hebben bijgedragen. Niet alleen de oude rotten, maar ook enkele nieuwe leden hebben vandaag voor een gezellige en gevarieerde dag gezorgd!
Jannik Zijlstra, Matyas Bittenbinder, Janneke Sindram, Bram Aarts, Bram Ubels, André Nagelhout, Hennie Reijnen, Marcel Bingley, Laurens Rietveld, Niki Boerland, Hanneke Schoth, Jos van Oostveen, Jouke van der Zee en zijn vrouw, Bart Hoogesteger, Sjaak van den Berg, Jan Hartog en eega en Frank Willems met zijn vriendin.
Omdat ik inderdaad, zoals Marcel al schreef, 's avonds comme une blokje in slaap ben gevallen, zullen de aantallen vanavond te bekijken zijn via www.trektellen.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten