Ondanks zware mist ben ik tegen beter weten in aan het eind van de ochtend eerst in het bos ten noorden van de Stollenberglaan bij Berg en Dal op zoek geweest naar de hier eerder gemelde Middelste Bonte Specht. En zoals verwacht zat alles potdicht. Wel vloog er een Houtsnip op die zich in de groenstrook tussen flats en een grasveldje had verschanst. Mijn rondjes werden steeds groter en groter, dit mede omdat ik zat te peinzen of ik nu wel of niet nog naar de Wylerberg zou gaan. Voordeel was dat ik zo een flinke tijd op de plek heb rondgestruind. Zal eens terugkomen met iets meer zon.
Toch maar naar de Wylerberg. Bij het houten hekje aan de weg 'Wyler' mijn fiets van een slot voorzien en het pad 'bovenlangs' genomen. Opvallend veel Grote Bonte Spechten aan het roffelen en roepen, een grote groep Vinken en Kepen bunkert een voorraad nootjes weg. Voetje voor voetje ga ik vooruit. In een soort van opleving onder de vogels, alles begint te roepen en te zingen, hoor ik ongeveer halverwege een wel érg bekend 'belletje'. Bingo! Of toch niet? Ik loop naar de plek van het geluid. Stil. Toch een 'verre' Pimpelmees? En dan, vlak naast me, zet een man Kortsnavelboomkruiper wat twijfelend z'n zang in! De vogel laat zich leuk bekijken, maar zit boomkruiper-eigen vaak aan de achterkant van de boom.
Met de gedachte nog meer te kunnen profiteren van de zang'opleving' loop ik door. In de haakse bocht aan 'het eind' van het pad bovenlangs loop ik tegen een viertal boomkruipers aan, per twee verdeeld over twee bomen. Ze zitten alle vier op ongeveer een meter hoogte. Twee ervan hebben een roep, welke ik nét ervoor ook nog hoorde, twee verraden zich al snel, mede door de zang, als gewone Boomkruiper. Één van de andere vogels zet zijn keel open en laat luid en duidelijk horen dat ie ook een Kortsnavelboomkruiper is: zo straf heb ik de zang nog nooit eerder gehoord! De vogel die mee vliegt heeft dezelfde kenmerken en het roepje. Ik denk dan ook sterk dat dit een vrouwtje is. De vogels bekijkend, hoor ik achter me nog zachtjes de andere vogel zingen: drie exemplaren dus! De vogels voor me zijn nog subliemer te bekijken: vanaf een meter hoog in de boom op zo'n vijf meter. Dit is genieten!
Zo dertig meter na de haakse bocht haal ik de eerste Middelste Bonte Specht eruit. De vogel ontdek ik door alle spechten af te kijken, iets later kekkert de vogel ook. Twee Appelvinken vliegen laag over. Ik loop door tot het trappetje en ga linksaf weer richting uitgang, in de hoop een tweede vogel te vinden. Helaas. Nóg maar een rondje, de Kortsnavels weer bekijken. Bij het houten hekje sla ik weer het pad bovenlangs in. Door alle eerdere ervaringen ondertussen redelijk bedreven in onderscheid kunnen maken tussen getik tegen bomen van Grote Bonte, Boomklever en Middelste Bonte, word ik gealarmeerd door een tik, waarbij ik hoop de vogel snel te kunnen vinden gezien m'n vermoeden. En inderdaad: man Middelste Bonte! De vogel zit direct in de hoek waar de paden boven en onderlangs zich splitsen. Vlak er na ontdek ik een tweede vogel, deze zit zo'n 20m noordelijk in het bos bij de splitsing. De vogels bestuderend, ze zijn erg 'gemoedelijk' en foerageren minutenlang in dezelfde boom, hoor ik uit het centrum van het perceel waar ik net omheen ben gelopen, het gekekker van nóg een Middelste Bonte Specht! Een seconde na dit geluid controleer ik gelijk de eerste twee, om te zien of er één zich misschien verplaatst heeft. Ze zitten tot mijn grote 'opluchting' nog bijna op dezelfde hoogte in hun bomen waar ik ze eerder ontdekte. Getriggerd door deze 'explosie' besluit ik alsnog een rondje witte boerderij te doen. Het blijft hierna helaas stil. Op de terugweg zie ik alleen in het midden van m'n eerdere kleine rondje nog een Mibo. Kekkerend neemt ie afscheid en verdwijnt richting SOVON.Ben ik blij dat ik bij Heerlijkheid Beek de beslissing nam toch even door te gaan. Dit was ongelofelijk genieten langs een lijn van 150m....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten