Kraanvogels vanuit het zolderraam!

Eerder schreef ik op Facebook dat ik graag weer eens Kraanvogels langs m'n ouderlijk huis zou zien. En zag ik die dag zelfs ook nog een groep van zeven vogels, dicht in de buurt van huis. Vandaag was ik er alert op, door berichtgeving via diverse whatsapp-groepen. Mooi was te volgen hoe de meldingen van groepen begonnen in Zuid-Limburg, en via whatsapp-groepen steeds noordelijker werden 'overgenomen'.Rond half twaalf stapte ik thuis door de achterdeur met m'n moeder naar buiten, de tuin in. Ma loopt al verderop als ik nog in de deuropening sta en ineens van rechts een groep grote vogels in het oog krijg, laag over de huizen. 'MÁ!! KRÁÁNVOGELS!!!' Ze krijgt de Kranen ook in beeld, ik trek een spurtje naar binnen: de camera lag al klaar. Door alle opwinding bleef ik echter op het verkeerde 'aan'knopje drukken, zodat ik me tevreden moest stellen met het fotograferen van de achterkant. Stiekum hoopte ik dat ze heel even een rondje zouden cirkelen. Ééntje maar. Helaas, laag verdwenen ze achter de hoge Kastanje verderop bij de buren in de tuin. Mijn wens voor Kraanvogels over de tuin kwam in ieder geval wél sneller uit dan verwacht, zodat mijn fixatie op de lucht telkens als ik in de tuin kwam wat dragelijker werd.   

Over de whatsapp bleven de meldingen over Kraanvogels bij diverse groepen doorkomen. Wanneer ik begin van de middag op zolder aan het werk ben, bedacht ik dat vanuit het zolderraam misschien wel wat te zien zou zijn. Om tien voor twee stel ik m'n scoop wat verdekt op -we hebben buren- en werp er een blik door. Slechts één seconde verstreek: HOPPEKEE!! 35 Kraanvogels!! Ik pik ze toevallig op wanneer ze net door een gat in de bomenrij zwaaien. Ze lijken behoorlijk laag te vliegen, maar misschien is dit optisch bedrog door de afstand. De groep vliegt ergens ver ten zuidoosten van Enschede, de exacte afstand laat zich niet bepalen. 

Vanuit de ervaring dat vogels vaak 'trekbanen' volgen, zet ik in op het vooral in de smiezen houden van 'het gat'. Eigenlijk twee gaten, links en rechts van een hoge spar (zie rode pijl foto boven). Na tien minuten waag ik het weer eens en zet m'n oog aan de scoop: hopseflops, een groepje van vier en één van liefst ca 80 Kraantjes zeilt door m'n beeld, laag boven de horizon!! Gespannen wacht ik op wat er nog meer het gat in komt vliegen. Zodra vijf minuten zijn gevuld met het turen naar een leeg luchtruim zet ik me weer aan het werk. Zo dadelijk weer een poging.

Ineens veer ik op van m'n stoel: ow ja! Kraanvogels kijken! Eerst kijk ik gewoon door het zolderraam. Of er niet stiekum iets boven m'n hoofd hangt waar ik niks van weet, en werp vervolgens een blik over de rode draad naar het zuiden. We gaan gewoon weer verder met tellen, een groep danst door de wind naar noord. Ze zijn al weer bijna door het gaat heen, voor ze links achter de boomkruinen verdwijnen zijn ze ongeveer geteld: 25. Ik kijk nu iets hoger, over de boomtoppen heen, naar het zuiden. De volgende groep dient zich al weer aan. Wederom circa 26. Ze lijken nu ietsje hoger te vliegen, reden om over de bomenrij heen te kijken naar de hoek waar ze vandaan zouden moeten komen. En ja hoor, een groep is net uit elkaar gevallen en vliegt wat slordig verder. Langzaam hergroeperen ze tot de bekende V-vorm met traag flappende grote vleugels en een streep rechts en links: kop en poten. 

Daarachter peddelen de volgende reeds, deze keer kom ik tot ongeveer 50 vogels, leuk! Klein minpuntje in het uitzicht is dat het aanvliegen wel op te pikken is, zodra ze echter de spar links voorbij gaan verdwijnen ze achter hogere kruinen. In die tijd is het bikkelen om de op en neer dansende, uit elkaar vallende en tot cirkelen overgaande Kraantjes geteld te krijgen. Een lastige klus. Ik merk ook dat hierdoor een paar groepen niet worden geteld, omdat ik er al één tel, hertel, hertel en nog eens overnieuw tel. 

Dan krijg ik een groep van 37 in beeld, die bezig is met hoogte te winnen en min of meer op één plek begint te cirkelen. Dit is een kans om m'n vader te roepen, die beneden zit en het denk wel leuk zal vinden. Onderwijl de groep hoogte wint,zeil ik de trap af omlaag, kamerdeur open: pá, Kráánvogels! En spurt weer naar boven. Gelukkig, de groep cirkelt slechts een fractie hoger nu. Leuk, zo kan m'n vader ook nog een paar graantjes aan Kraantjes meepikken. Nu hebben we er alledrie, pa, ma én ik, er een leuk verhaal aan. Anders wordt het weer zo van 'zij wel..'. Uiteindelijk heb ik 309 Kraanvogels weten te tellen. Een paar groepjes wisten zich ongeteld snel door het gaatje te wormen en zo te onttrekken aan mijn hectische 'zolderzotheid'.  De cirkelende groep zit blijkbaar op hoogte, langzaam trekken ze terug in een V-lijn en koersen traag flappend naar noord. Helaas moeten er nu andere zaken gedaan worden. De wens om weer eens Kraanvogels te zien boven Bruggert werd onverwacht snel ingevuld met een alleraardigst aantal! Met een grote glimlach geniet ik van de 'laatste' groep in m'n telescoopbeeld, nastarend tot ze zijn opgelost in de grijswitte achtergrond en loop dan op een wolk naar beneden: vrijdag de 13e was het vandaag hè? Hahahaha