Ouderwetse spurt het kantoor uit: Rode wouw, nu boven het pand!

Zal het zijn, rond tien over elf, als ik zo de tijden bij de foto's bekijk. Ik sta net met een collega in onze bieb te bespreken en -kijken hoe we een binnenkort over te nemen deel van de NOU-bibliotheek zullen wegzetten, als collega Menno Hornman in de gang voorbij komt spurten:'Rode wouw! Over het pand'. Stik! Met een 'sorry Jeroen, we gaan zo verder' zet ik een spurt naar m'n tafel, grijp de kijker en ren achter Menno aan.

Buiten vliegt de roofvogel volgens Menno 'achter dat gebouw'. Er komt niets tevoorschijn. Hij zal toch niet naar het zuiden zijn afgezakt? Dan wordt de wouw ineens opgepikt door Menno ten oosten van de flat, al flappend richting noord. Meer collega's staan ondertussen bij ons buiten. Al cirkelend vliegt de vogel richting noordoost, om dan te kantelen en z'n weg richting ons vervolgt. Ik spurt weer naar binnen: waarom om m'n camera te vatten (waarom heb ik die ook niet gelijk meegenomen) en vlieg weer naar buiten. Rustig vliegt de Rode wouw over Natuurplaza. menno, die verderop in de straat is gaan staan komt aangewandeld en deelt doodleuk mee dat bóven de wouw óók nog een Visdief strak naar noord vloog. Hij kreeg 'm toevallig in beeld bij de wouw. Dat zal voorlopig een van de beste werkpleksoorten blijven, mooi gemist! We lopen weer naar binnen, waar een aantal Natuurplazacollega's nog een glimp van de vogel door het raam bij mijn werkplek (nu daadwerkelijk dus een nieuwe werkpleksoort) kunnen opvangen als deze fraaie jongen langzaam laag boven de stad uit beeld verdwijnt.

'Sorry Jeroen. Waar waren we..'