woensdag 26 december 2007

'Hoe aaibaar kan ie zijn...'

'Een myxomatosekonijn is nog spannender', dacht ik bij het aanschouwen van de Kleine Rietgans aan de Oude Waal. Na eerst enkele Grauwe Ganzen op een afstand van de dijk te hebben bekeken, bleek ik verder dan m'n neus lang is te hebben gekeken. Net op het moment dat ik op de fiets stapte om door te gaan viel m'n oog op het triootje grauwe schuivelaars halverhoogte de buitenzijde van de dijk.Na het kortstondig observeren om te kijken of het zou lukken de vogel alsnog op de escapelijst te krijgen, ontstond mijn mening dat de vogel onder hoge invloed van de Grauwe Ganzen staat, en er ook niets aan kan doen dat ie juist deze ganzen heeft getroffen. De woeste blik in z'n ogen heeft mij doen besluiten vooralsnog deze vogel op m'n regionale lijst toe te laten. Ik kon het aaien echter niet laten....
Op dezelfde plek raspte een Waterpieper voorbij en landde een Groene Specht in een boom binnendijks; buitendijks zat het wak gezellig vol met eenden. Een tweetal Nonnetjes zaten net te ver voor de gewone kijker om in het grauwe licht te kunnen zien of het nu vrouwtjes of onvolwassen mannetjes waren. Pijlstaartenmannetjes dreven weer in hun prachtige pak, terwijl het afspeuren van de menigte Wintertalingen net niet dat ene verticale witte streepje opleverden.
Na het lezen van het Toppergeweld vandaag in Noordlimburg (16ex op de WML-plas) en enkele bij Arnhem, nog even naar de Bisonbaai. Een oranjesnavelig witte gestalte schuifelde traag tussen de wilgen in de strang aan de westzijde en iets later schuif ik aan bij een groep Putters en Groenlingen ter hoogte van Oortjeshekken. De plas leverde naast vele Futen, Smienten, Kuif- en Tafeleenden, Storm- en Kokmeeuwen, een groep Kolganzen en een Grote Mantelmeeuw een viertal Grote Zaagbekken op: een man en drie vrouw.Langs de Hezelstraat twee Kieviten en een grote groep Kramsvogels in de weilanden en van het trio vistrapmogelijkheden bij het HD zaten alleen de IJsvogel en Grote Gele Kwikstaart er: de Waterspreeuw laat nog steeds op zich wachten. Via allerlei bes- en berkenrijke straatjes, in de hoop deze flora minnende soorten aan te treffen, zette ik mij later thuis aan een dikke boterham pindakaas.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten