Ralreiger bij Negenhuizen

In de polder bij het gehucht Negenhuizen langs de Vlaardingervaart is 29 mei een Ralreiger ontdekt. De vogel (b)lijkt te blijven hangen en samen met Athol Burrill voer ik een bliksembezoekactie uit. Athol moet al vroeg weer terug zijn, om zes uur 's ochtends zitten we dan ook al in de auto. Via allerlei kronkelweggetjes komen we rond kwart voor acht aan bij het parkeerplaatsje waar we wezen moeten. Er staan al mensen, de vogel staat er echter (helaas) nog niet. Ohoh! Lange tijd wordt op het zeer smalle paadje langs de vaart gewacht. En gewacht. Ik besluit met een groepje verder langs de vaart te lopen, misschien loopt ie verderop. Terwijl we langzaam verder lopen, al speurend de waterlelies afkijkend, krijgen we een telefoontje van mensen die al veel verderop staan. Ze hebben de vogel gevonden, maar is opgevlogen en vliegt nu onze kant op. Yes!

Dan zie ik plots een roze reigerachtig stipje vlak voor me over de vaart aan komen vliegen, om vervolgens vlak voor ons kleine groepje op de waterlelies te landen. De keigave reiger laat zich lange tijd werkelijk subliem bekijken. Aan het eind van het lelieveld aangekomen vliegt deze droomsoort zonder aanleiding op en verdwijnt de polder aan de overkant van de vaart in. Om zich voorlopig niet meer te laten zien. Athol en ik gaan zwaar genietend en met een zeer tevreden gevoel naar huis. Vlák voor we vertrekken vang ik nog net op dat ze de vogel weer in beeld hebben. Maar wel van heel ver. Wat een geluk hadden wij!

Tevens maakte ik vandaag mijn eerste 'digiscoop'plaatjes ooit, gewoon een klikklakdigicameraatje voor de scoop gehoudend. Ben best tevreden met dit 'record'resultaat!